ارزیابی مدل مایک¬21 در تخمین آبشستگی اطراف تکیه گاه پل

مسیح ذوالقدر¹ سید محمد علی زمردیان² رضا شعبانی³

1) استادیار گروه علوم و مهندسی آب دانشگاه جهرم،
2) دانشیار گروه سازه های آبی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز،
3) دانش آموخته کارشناسی ارشد سازه های آبی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز

محل انتشار : دومین کنفرانس بین المللی عمران، معماری و مدیریت توسعه شهری در ایران(caumconf.com/2nd)
چکیده :
روش های موجود جهت تخمین آبشستگی تکیه گاه پل بسیار متعدد بوده و هرکدام به عوامل متعدد بستگی داشته و در شرایط مختلف توسعه یافته اند. از طرفی امروزه استفاده از مدل های عددی جهت شبیه سازی پدیده های مهندسی از جمله هیدرولیک و آبشستگی روشی مرسوم می باشد. لذا داده های آزمایشگاهی آبشستگی در دو نوع تکیه گاه یکی با دیواره قائم و دیگری با دیواره بالی شکل با نتایج مدل عددی مایک 21 مورد مقایسه و ارزیابی قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد که مدل مایک 21 دقت قابل قبولی در برآورد عمق آبشستگی دو نوع تکیه گاه ذکر شده دارد. به طوری که بیشینه خطا در برآورد عمق بیشینه آبشستگی در دماغه تکیه گاه با دیواره قائم و بالی شکل به ترتیب 5/0 و 6/13 درصد می باشد. همچنین با استفاده از شبیه سازی عددی می توان عمق آبشستگی و توپوگرافی بستر را در هر گام زمانی دلخواه دانست. این در حالی است که فرمول های موجود تنها عمق آبشستگی نهایی در دماغه تکیه گاه را پیش بینی می کنند.
کلمات کلیدی : آبشستگی تکیه گاه پل دیواره قائم دیواره بالی شکل مایک21