امکان سنجی تبدیل خیابان های شهری به پیاده راه

داریوش رئیسی¹ مجید آذر²

1) دانشجوی مهندسی شهرسازی، موسسه آموزش عالی آپادانا، شیراز، ایران
2) مدرس گروه شهرسازی، موسسه آموزش عالی آپادانا، شیراز، ایران

محل انتشار : اولین کنفرانس بین المللی مهندسی عمران، معماری و بازآفرینی شهری(iccar.ir)
چکیده :
فضاهای شهری پیاده مدار، مکان هایی برای حضور شهروندان و مشارکت آنان در زندگی جمعیشان هستند که پرداختن به کیفیات آنها سرزندگیشان را به حداکثر می رساند. از شاخصترین این کیفیات، امنیت و ایمنی می باشد. مکان های ناامن حضور مردم را در شهر به عنوان شهروندان جامعه مدنی، کمرنگ می سازند. هدف از این پژوهش، ارزیابی و اولویت بندی شاخص های تاثیر گذار بر ایجاد مسیرهای تردد پیاده امن به منظور ارتقاء تعاملات اجتماعی است. ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﺮﺧﯽ ﺧﯿﺎﺑﺎن هاي داراي ﭘﺘﺎﻧﺴﯿﻞ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﻪ ﭘﯿﺎده راه ﺑﺎ ﻫﺪف اﺧﺘﺼﺎص ﻓﻀﺎﯾﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮ، ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺗﺮ و اﻣﻦ ﺗﺮ ﺑﺮاي ﻋﺎﺑﺮان و اﯾﺠﺎد ﺳﺮزﻧﺪﮔﯽ و ﻣﺤﺮﮐﯽ ﺑﺮاي ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻣﺤﻠﯽ و ﻣﻨﻄﻘﻪ اي اﻧﺠﺎم ﻣﯽ ﮔﯿﺮد. فضای شهری تنها یک مفهوم کالبدی نیست، بلکه کنش تعاملات شهروندی و فعالیت های شهری را نیز در بر می گیرد و در حقیقت با حضور انسان و فعالیت اوست که معنا می یابد. پیاده راه فرهنگی جامعه ایفا به عنوان یکی از فضاهای شهری نقش مهمی در ارتقای فعالیت های اجتماعی می کند. حرکت عابر پیاده در پیاده راه ها، به واسطه طراحی مناسب و شناخت منظرین شهر، موجب افزایش ادراک، ارتقای هویت و احساس تعلق به محیط و زیبایی می شود. یکی از تحولات اخیر در گرایش های جدید شهرسازی جهان، توجه به حرکت پیاده و نیازهای او به عنوان یک موضوع فراموش شـده مهم شهری است.
کلمات کلیدی : امکان سنجی خیابان پیاده راه شهر شیراز