مروری بر روش های بهبود خواص ژئوتکنیکی خاک های کربناته

مروری بر روش های بهبود خواص ژئوتکنیکی خاک های کربناته

امیرحسین بن شمس1 مجتبی جهان اندیش2

1) دانشجوی کارشناسی ارشد عمران گرایش ژئوتکنیک، دانشگاه شیراز، شیراز، ایرانhk-
2) استاد دانشکده عمران، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران -

محل انتشار : اولین کنفرانس بین المللی مهندسی عمران، معماری و بازآفرینی شهری(iccar.ir)
چکیده :
خاک های کربناته گونه ای از خاک های مسئله دار در طبیعت هستند که گاهی برای مهندسان ژئوتکنیک مشکلاتی می آفرینند. خردشدگی دانه ها تحت بار اعمالی، نسبت تخلخل بالا، زاویه اصطکاک زیاد و قابلیت فشردگی بالای ذرات خاک های کربناتی، رفتار ژئوتکنیکی این خاک ها را متفاوت از خاک های سیلیسی کرده است. طبق مطالعات زمین شناسی انجام شده، حدود 40 درصد از سطح کف و مجاور اقیانوس ها و دریاها در نواحی گرمسیری را خاک و رسوبات کربناتی تشکیل می دهند. در ایران نیز در سواحل و جزایر خلیج فارس و دریای عمان، لایه های ضخیمی از رسوبات کربناته وجود دارد. از طرف دیگر، این نواحی از نظر اقتصادی، اجتماعی و سیاسی از اهمیت بالایی برخوردار هستند و انواع سازه های مهم نظیر پل بزرگ خلیج فارس مابین بندرعباس و جزیره قشم و سکوهای استخراج نفت در این مناطق ساخته شده اند؛ بنابراین شناخت خواص مهندسی خاک های کربناته و آشنایی با تکنیک های مختلف بهسازی آن ها، اهمیت ویژه ای پیدا می کند. در این مقاله ضمن مرور روش های اصلاح خاک های کربناتی، به ارزیابی روش های موجود نیز پرداخته شده است.
کلمات کلیدی : بهسازی خاک خاک مسئله دار خاک کربناتی کربنات کلسیم