بررسی فضای باز و نیمه باز درمعماری بومی مازندران و تاثیر آن در ارتقا کیفت زندگی در مجتمع مسکونی معاصر

محسن موسوی1¹ میترا علیایی²

1) دکتری معماری
2) کارشناس ارشد معماری

محل انتشار : اولین کنفرانس بین المللی مهندسی عمران، معماری و بازآفرینی شهری(iccar.ir)
چکیده :
با دقت در مسکن سنتی ایرانی که بر اساس تکنولوژی بومی شکل گرفته است به این موضوع پی می بریم که می توان با استفاده از تکنولوژی بومی در تمام نقاط خانه، حال و هوا و کیفیت های متفاوتی را بسته به کاربرد آن فضا به وجود آورد.به دلیل آب و هوای معتدل این خطه، و مناسب بودن اوضاع جوی در 9 ماه سال،فضای باز و نیمه باز رکن اساسی معماری بومی روستاهای مازندران را تشکیل می دهد. لذا اين مقاله بر آن است تا با بيان ماهيت معماري بومی مازندران به بازخواني معماري بومي پرداخته، همچنين مطابق با روش جمع آوری اطلاعات کتابخانه ای و بررسی مدارک مکتوب و روش تحقیق توصیفی تحلیلی و پیمایشی بیان می دارد استفاده نمادین از نشانه های سنتی و بومی در معماری کنونی، علاوه بر خاطره انگیزی در تصورات ذهنی مخاطب، میتواند مسبب بازیابی معماری بومی مازندران و افزایش کیفیت فضایی بناهای معاصر و به دنبال آن افزایش رضایت ساکنین شود.
کلمات کلیدی : فضای باز و نیمه باز معماری بومی مازندران کیفیت زندگی مجتمع مسکونی