بررسی رابطه ی بین هوش هیجانی و ترک خدمت پرستاران با نقش میانجی گر استرس شغلی و فرسودگی شغلی (مروری بر مقالات گذشته)

فرشید انصاری¹ یوسف کشاورز² زینب انصاری³

1) کارشناسی ارشد مدیریت دولتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران.
2) هیات علمی گروه مدیریت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نی ریز
3) باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران

محل انتشار : نهمین کنفرانس بین المللی تکنیک های توسعه پایدار در مدیریت و مهندسی صنایع با رویکرد شناخت چالش های دائمی (bmbeconf.com)
چکیده :
پرستاران نقش حیاتی ای در سیستم مراقبت های درمانی یک کشور ایفا می کنند که ترک خدمت آنها عملکرد سازمانهای بهداشتی را تهدید می کند. عوامل مختلفی بر نگهداری و جلوگیری از خروج آنها از سازمان تاثیر می گذارد که یکی از این عوامل وجود هوش هیجانی می باشد. هوش هیجانی، گروهی از استعدادها، تواناییها و مهارت های غیر شناختی افراد است که توان آنها را در مقابله با استرس ها و فشارهای محیطی افزایش می دهد. هدف این تحقیق بررسی رابطه بین هوش هیجانی و ترک خدمت پرستاران با نقش میانجی گر استرس شغلی و فرسودگی شغلی بود که از بررسی ادبیات تحقیق در این زمینه این نتیجه حاصل شد که هوش هیجانی رابطه معکوسی با استرس شغلی، فرسودگی شغلی و قصد پرستاران برای ترک خدمت دارد.
کلمات کلیدی : هوش هیجانی استرس شغلی فرسودگی شغلی ترک خدمت پرستاران.