اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر شادکامی مادران کودکان درخودمانده شهر تهران

کامیار کریمی طاهری¹ محمد رضا بردیده²

1) دانشجوی گروه روانشناسی واحد فیروزآباد، دانشگاه آزاد اسلامی، فیروزآباد، فارس، ایران
2) استادیار گروه روانشناسی، واحد فیروزآباد، دانشگاه آزاد اسلامی، فیروزآباد، فارس، ایران

محل انتشار : همایش بین المللی کودکان استثنایی(peec-uma.ir)
چکیده :
پژوهش حاضر با هدف تاثیر گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر شادکامی مادران کودکان درخودمانده شهر تهران صورت پذیرفت. جامعه آماری پژوهش تمام والدین کودکان اتیسم شهر تهران در بازه زمانی 98-1397 در رده سنی (7-11) سال بود. همچنین نمونه آماری این پژوهش به شیوه هدفمند انتخاب شد. به این صورت که ابتدا پژوهشگر یک لیست از مراکز نگهداری و توانبخشی کودکان درخود مانده شهر تهران تهیه کرد و با مراجعه به مراکز حدود 80 نفر والدینی راکه اعلام آمادگی کردند و تمایل به شرکت در پژوهش داشتند را باتوجه به ملاک ورود (رده سنی بین 18 -35 سال و اولین فرزند مبتلا به اتیسم) انتخاب شد و سپس به شیوه تصادفی از راه قرعه کشی آنها را بصورت تصادفی در دو گروه 40 نفری آزمایش و گواه تقسیم کرد. سپس پیش آزمون بر روی هر دو گروه به وسیله پرسشنامه ی شادکامی آرجایل جمع آوری شد و سپس گروه آزمایشی مورد آموزش قرار گرفت و نهایتا از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد .سپس اطلاعات در نرم افزار spss مورد تجزیه و تحليل آماري قرار گرفت. نتایج بدست آمده حاکی از آن بود که گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد توانست باعث افزایش شادکامی در مادران دارای کودکان اوتیسم شود. کلمات کلیدی: گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد، شادکامی، مادران کودکان اوتیسم.
کلمات کلیدی : گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد شادکامی مادران کودکان اوتیسم.