شناخت طراحی فراگیر برای نابینایان در فضاهای عمومی شهر شیراز نمونه موردی:پیاده راه حافظیه و ارگ کریمخانی و ایستگاه مترو نمازی

گلناز برکتیان¹

1) دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده هنر و معماری دانشگاه شیراز، ایران -

محل انتشار : دومین کنفرانس عمران، معماری و شهرسازی کشورهای جهان اسلام(cau2019.ir)
چکیده :
ایجاد آرامش و آسایش در طرح‌های معماری که خلق بناها و یا فضا‌ها به شمار می‌رود، یکی از مهم‌ترین ارکان طراحی به شمار می‌رود. در جاهایی که انسان به نوبه خود از آن‌ها استفاده می‌کند، در جهت اینکه بتواند مجموعه‌ای از احساسات خود را مثل امنیت و آرامش و... را در آن‌ها پیدا کند.پس در معماری از طرح مایه تا تکمیل خلق یک فضا و یا یک مکان باید به اصول حواس و احساسات افراد توجه داشت. در این راستا با دانستن اینکه از چه طریق می‌توان ضوابط و راهکار‌هایی را در جهت طراحی و اصول آن الگو‌ها، پیدا کرد قدم به جایی برداشته‌ایم. این اصول برای تمام افراد جامعه کاربرد دارد پس چه بهتر است که برای افراد خاص با شرایطی خاص‌تر استثنا قائل شویم. کسانی که درک بصری از خلق این آثار نمی‌توانند داشته باشند. و بیشتر از طریق حواس و مجموعه احساساتشان عمل می‌کنند. پس با بهتر کردن دانسته‌های خود از طریق اصول طراحی فراگیر و مؤلفه‌های شکل‌دهنده آن که چگونه می‌توان از الگوهای مناسب طراحی حواس برای نابینایان بهره برد؟ بنابراین با ایجاد مؤلفه‌ها و الگو‌های مناسب و همچنین پیدا کردن کم و کاست ‌ها در فضاهای مختلف می‌توان به این نتیجه رسید که کدام یک برای نابینایان ارجح ‌تر و کدام یک کمرنگ تر است و همچنین بتوان از طرح‌های تکراری در فضای بسته یا باز خودداری کرد.برای درک بهتر فضا‌ها و مکان‌ها مشاهدات میدانی انجام‌شده و با در نظر گرفتن سه فضای مختلف و بعد از آن با پردازش دو روش آماری می‌توان مؤلفه‌ها را برای نابینایان ارجح تر و کمرنگ تر دید که به راحتی این افراد بتوانند از فضا‌های شهری استفاده مناسب‌تری داشته باشند.
کلمات کلیدی : نابینا حواس طراحی معلولیت طراحی فراگیر حس مکان