تجارب و دیدگاه های توسعه در ایران و جهان

حسین رستگار کشکولی1

1) دانشجو ی کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری موسسه غیر انتفاعی آپادانا

محل انتشار : دومین کنفرانس عمران، معماری و شهرسازی کشورهای جهان اسلام(cau2019.ir)
چکیده :
توسعه زدودن فقر، کم کردن اختلاف بین گروههای مختلف، ساختن زیر ساخت های فناورانه و نوسازی جامعه. ، فرآیندی است مشارکتی در جهت تغییرات اجتماعی در جامعه ای که هدف آن رسیدن به پیشرفت اجتماعی و ملی برای اکثریت مردم است. توسعه مفهومی چند وجهی است و به زبان ساده گذار جامعه از مرحله ای به مرحله ای بالاتر را شامل می شود. در فرآیند توسعه برخورداری آحاد جامعه از حقوق برابر (حقوق شهروندی) و آزادی، از پیش شرط های آن به حساب می آید . توسعه یک کشور به عواملی چند مانند رضایت مادی و معنوی و جسمانی مردم یک کشور بستگی دارد .هدف توسعه ساختن محیطی مساعد برای مردم است تا بتوانند از یک زندگی طولانی، سالم و پویا بهره مند شوند. در جامعه ایران در اثبات رشد و توسعه دودیدگاه غالب توسعه درون زا از بطن جامعه ولایه های زیرین و نهادهای آن وتوسعه برونزا توسعه ای است که از بالا به پایین است و به دنبال شرایطی است که مؤلفه های توسعه را از جوامع صنعتی و بیشتر و اخذ نموده و به کشورهای در حال توسعه تزریق نماید. مطمح نظر بوده است. در این پژوهش پیشنهاد می شود توسعه درون زا مد نظر باشد به این دلیل اینکه بتوان با کمک نهادها و سازمان ها ی مردم نهاد از بطن جامعه و لایه های زیرین آغاز کرد و کم کم با بستر سازی به لایه های بالاتر رسیده و به تدریج شاهد تغییراتی در جهت توسعه بود..
کلمات کلیدی : توسعه.الگو..تجارب.رفاه عمومی