نقش طراحی منظر درساماندهی فضاهای ورزشی تخصصی(منظر ورزشی)

فضل الله پژواک¹

1) فضل الله پژواک کارشناس ارشد برنامه ریزی شهری ،مربی گروه آموزشی باغبانی و فضای سبز دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی

محل انتشار : دومین کنفرانس عمران، معماری و شهرسازی کشورهای جهان اسلام(cau2019.ir)
چکیده :
شرایط خاص کشور ایران از لحاظ نیاز رو به رشد توسعه فضاهای ورزشی و طرح و ساخت محوطه های ورزشی- تفریحی ، لزوم مطالعه بیشتر در این عرصه را مطرح می کند.خاص بودن محوطه های ورزشی - تفریحی دردرجه اول به لحاظ مقیاس آن نسبت به سایر فضاها و نسبت به محیط شهری و در درجه دوم به تعداد و تنوع کاربران آن ها که ممکن است از مرز صد هزار نفر نیز فراتر رود،وابسته است . همچین این سایت ها به لحاظ هزینه ساخت و صرف منابع مالی و انسانی در میان پرهزینه ترین بناها قرار دارند. محوطه های ورزشی۔تفریحی از دیدگاه عمومی - فارغ از جنبه ای تکنیکی و عملکردی - موجب ایجاد شور و نشاط در جامعه خواهند بود و جنبه های اجتماعی و روانشناختی را نیز مورد تاثیر قرار می دهند. طراحی مناسب منظر فضاهای ورزشی تخصصی که بتواند علاوه بر عملکرد ورزشی، پاسخگوی نیازهای تفریحی و اوقات فراغت شهروندان شهر نیز باشد، به عنوان هدفی اصلی مطرح می باشد. هنگامی که محوطه ورزشی در مقیاس شهری ایفای نقش می کند، مواردی چون استقرار، ارتباطات، حرکت افراد، سرویس دهی و ... اهمیت زیادی می یابد. همین عوامل باعث بوجود آمدن فضاهای میانی در محوطه های ورزشی - تفریحی می شود. هدف فضاهای میانی ایجاد یک شبکه ارتباطی، عملکردی، فضایی برای وحدت بخشیدن به فضاهای عملکردی در قالب یک مجموعه می باشد که در قالب فضاهای باز این محوطه ها معرفی می شود. مقاله ی حاضر تحت عنوان منظر ورزشی ، حاصل بررسی منابع متعدد در رابطه با محوطه ی فضاهای ورزشی تخصصی پارک های المپیک) بوده و هدف از نگارش آن ارائه مجموعه توصیه هایی در طراحی منظر فضاهای ورزشی تخصصی است. نتایج حاصل از مطالعات و بررسی ها در این زمینه به صورت مجموعه ای از توصیه های طراحی جهت اراِئه الگویی مناسب برای طراحی منظر فضاهای ورزشی تخصصی در این مقاله ارائه شده است.
کلمات کلیدی : طراحی منظر فضاهای ورزشی اوقات فراغت منظر ورزشی محوطه های ورزشی- تفریحی