بررسی تاثیر حداکثر اندازه سنگدانه بر مقاومت‌های فشاری و چسبندگی بتن توانمند

حسین قاسم‌زاده موسوی‌نژاد¹ رضا فتحی‌پور²

1) استادیار مهندسی عمران، دانشگاه گیلان.
2) دانشجوی کارشناسی‌ارشد مهندسی عمران گرایش سازه، دانشگاه گیلان.

محل انتشار : دومین کنفرانس عمران، معماری و شهرسازی کشورهای جهان اسلام(cau2019.ir)
چکیده :
چکیده در این مقاله به بررسی تاثیر حداکثر اندازه سنگدانه‌های مصرفی بر مقاومت فشاری و مقاومت چسبندگی بتن توانمند پرداخته می‌شود. برای این منظور، 9 طرح اختلاط با سه حالت مختلف برای اندازه سنگدانه‌ها ساخته شد. در حالت اول بتن‌هایی با سنگدانه‌های دارای حداکثر اندازه‌ی 36/2 میلی‌متر، در حالت دوم بتن‌هایی با سنگدانه‌های دارای حداکثر اندازه‌ی 5/9 میلی‎‌متر و در حالت سوم بتن‌هایی با سنگدانه‌های دارای حداکثر اندازه‎‌ی 19 میلی‌متر ساخته شد. ارزیابی مقاومت فشاری نمونه‌ها در سنین 7، 14 و 28 روزگی و ارزیابی مقاومت چسندگی آن‌ها در سن 28 روزگی بتن‌های ساخته شده انجام شد. آزمایش‌ برش مایل با هدف سنجش مقاومت چسبندگی لایه‎‌های بتنی ساخته شده از بتن توانمند، انجام شد. در تمام نمونه‌های مربوط به آزمایش‌های برش مایل، یک سطح مشترک درنظر گرفته شد که یک طرف سطح مشترک به محل ریختن بتن قدیمی و طرف دیگر آن به محل ریختن بتن جدید اختصاص داده شد. همچنین با هدف تکمیل نتایج آزمایشگاهی، عکس‌برداری SEM از ریز‌ساختار بتن‌های ساخته شده انجام شد تا به‌کمک این عکس‌برداری، تاثیر حداکثر اندازه‌ی سنگدانه‌های مصرفی بر ریز‌ساختار بتن نمایان شود. نتایج نشان داد که بتن‌های ساخته شده با سنگدانه‌های دارای حداکثر اندازه‌ی 5/9 میلی‌متر، از بیشترین مقاومت‌های فشاری و چسبندگی برخوردار بودند و همچنین این دسته از بتن‌ها دارای یک ریز ساختار قوی بودند که علت این امر را می‌توان افزایش قدرت باربری بتن، هنگامی که حداکثر اندازه سنگدانه‌ها از 36/2 میلی‌متر به 5/9 میلی‌متر افزایش می‌یابد و همچنین کاهش ترک‌های پیوستگی در نزدیکی سنگدانه‌های درشت، هنگامی که حداکثر اندازه سنگدانه‌ها از 19 میلی‌متر به 5/9 میلی‌متر کاهش می‌یابد، دانست.
کلمات کلیدی : واژه‌های کلیدی: بتن توانمند مقاومت فشاری مقاومت چسبندگی حداکثر اندازه سنگدانه.