برنامه¬ریزی استراتژیک احداث پارک گردشگری در شهرهای ساحلی (مطالعه¬موردی: شهر بوشهر)

جواد دیواندری¹ زهرا قلندری²

1) استادیار گروه مهندسی معماری، دانشگاه کاشان-
2) دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری، دانشگاه کاشان-

محل انتشار : دومین کنفرانس عمران، معماری و شهرسازی کشورهای جهان اسلام(cau2019.ir)
چکیده :
سواحل یکی از مهمترین جاذبه¬های گردشگری هستند که امروزه تعداد بسیاری از گردشگران را به سوی خود جلب می-کنند. خليج فارس از مناطق پربازده ايران برای جذب گردشگر است که به واسطه وجود آثار تاریخی و جاذبه¬های متعدد سیاحتی، اهمیت این مکان به عنوان منطقه¬ای گردشگری روز به روز در حال افزايش است. اين درحاليست كه امكانات گردشگري موجود قادر به تأمين نيازهاي رو به افزايش گردشگران نيست. هدف این پژوهش، بررسی مزیت¬ها و محدودیت¬های توسعه¬ی گردشگری ساحلی شهر بوشهر به عنوان نمونه¬موردی و انتخاب استراتژی مناسب جهت توسعه¬ی صنعت گردشگری منطقه است. در این پژوهش با استفاده از مدل برنامه¬ریزی SWOT، عوامل تاثیرگذار درونی و بیرونی مورد تدقیق قرار می¬گیرد که در منطقه مورد مطالعه در قالب زمینه¬های محیطی-طبیعی، اقتصادی، اجتماعی-فرهنگی، زیرساختی-رفاهی و سازمانی-ساختاری تبیین گردیده است. همچنین پس از دستیابی به راهبردهای اولیه، جهت اولویت-بندی و تعیین میزان اثرگذاری هر یک از راهبردها، پرسشنامه¬ای تدوین گردید و وزن¬دهی سوالات صورت پذیرفت. نهایتا پس از تحلیل محتوای داده¬ها، اولویت¬بندی شاخصه¬های موثر در توسعه گردشگری بوشهر پیشنهاد شده است. نتایج حاصله نشان می¬دهد که محدوده مورد نظر، از قابلیت توسعه گردشگری بالایی برخوردار بوده و در عین حال فرصت¬های بهینه¬ای جهت بهره¬گیری و رسیدن به کمال مطلوب را داراست. از این رو برای رسیدن به هدف جذب گردشگر بیشتر، کیفیت¬های محیطی و خدمات شهری برای نواحی ساحلی و همچنین فراهم¬سازی امکانات و تاسیسات زیربنایی برای سواحل شهر بوشهر می¬بایست مورد توجه قرار گیرد تا منجر به ایجاد انگیزه برای اقامت بیشتر و مراجعه مجدد گردد.
کلمات کلیدی : برنامه¬ریزی استراتژیک , گردشگری , گردشگری ساحلی , شهر بوشهر , مدل SWOT