ارتقاء پوسته خارجی ساختمان در اقلیم گرم و خشک، با تعامل روش های بومی و فناوری های نو

فهیمه صادقی¹ سیده زینب عمادیان رضوی²

1) دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشکده هنر و معماری دانشگاه یزد، ایران-
2) استادیار گروه معماری، دانشکده هنر و معماری دانشگاه یزد، ایران-

محل انتشار : دومین کنفرانس عمران، معماری و شهرسازی کشورهای جهان اسلام(cau2019.ir)
چکیده :
در گذشته پوسته خارجی صرفا حائلی بین فضای داخلی و شرایط آب و هوایی متغیر خارجی بود؛ در حالی¬که در روش¬های نوین، پوسته¬ها، سیستم¬هایی هستند که با پاسخگویی مؤثر به محیط بیرونی ساختمان، فضاهایی مطبوع ایجاد کرده و مصرف انرژی را به مقدار قابل توجهی کاهش می¬دهند. نظر به کاهش منابع انرژی، بدیهی است فناوری ها و استراتژی هایی که امکان تداوم رضایت ما از محیط داخلی و در عین حال مصرف کمتر این منابع را فراهم کنند، اهداف اصلی طراحی¬های معاصر در حوزه پوسته ساختمان، به حساب می آیند. رفتار پوسته خارجی، نقش موثری در تطابق یا عدم تطابق بنا با اقلیم منطقه دارد. در اقلیم گرم و خشک، پوسته خارجی ساختمان باید به گونه¬ای طراحی شود که بتواند شرایط دشوار اقلیمی را تا حد امکان تعدیل نموده و از مصرف بي‌رويه انرژی های فسیلی مورد نیاز برای مقابله با شرایط نامساعد خارجی، جلوگیری کند. در شهری مانند یزد، دمای هوای خارج و میزان رطوبت، به ندرت در داخل محدوده آسایش قرار می‌گیرد، بنابراین تأمین آسایش و حفظ شرایط مطلوب در داخل ساختمان، منوط به استفاده از پوسته خارجی مناسب و یا بهره‌گیری از تجهیزات مکانیکی است که با توجه به مشکل تأمین انرژی‌های فسیلی، آلودگی و هزینه‌های تحمیلی این گونه سیستم‌ها، اهمیت پوسته خارجی ساختمان در تأمین شرایط آسایش روشن می¬شود. هر قدر دما و رطوبت هوای خارج نسبت به منطقه آسایش اختلاف بیشتری داشته باشد، نقش جداره حساس¬تر می‌شود. بنابراین باید در اقلیم گرم و خشک انتخاب فنون و جزئیات اجرایی با دقت بیشتری صورت گیرد. این پژوهش در پی آن است که با روش توصیفی-تحلیلی و همسو با نیازهای اقلیمی منطقه، به شناسایی فنون جدید قابل ادغام با روش¬های سنتی منطقه جهت دستیابی به پوسته¬هایی نوین و همسو با دانش بومی بپردازد. روش¬هایی که می¬توانند ترویج دهنده¬ی دستاوردهای گذشته با دانش روز برای استفاده آینده باشند.
کلمات کلیدی : پوسته خارجی ساختمان فناوری نوین اقلیم گرم و خشک آسایش داخلی بهره¬وری انرژی