مطالعه الگوی متفاوت یادگیری با توجه به پرورش هوش هیجانی از دیدگاه دانیل گُلمن و رابطه آن با هوش فردی هاوارد گاردنر

نادیا عموپور¹ سید حسین دریابکی² امیر شاطریان³

1) دانشجوی کارشناسی ارشد آموزش و بهسازی منابع انسانی،
2) دانشجوی کارشناسی ارشد آموزش و بهسازی منابع انسانی،
3) کارشناس فناوری اطلاعات و ارتباطات مهندس ICT، لیسانس علوم ،

محل انتشار : کنفرانس بین المللی علوم روانشناسی، علوم تربیتی و رفتاری با رویکرد بهبود آسیب های اجتماعی و فرهنگی در جهان(swicp.com)
چکیده :
درونی شدن مفاهیم اخلاقی و اجتماعی از نگرانی های مهم والدین و مراقبان کودک است. اینکه چه چیزی به چه شکلی درونی می شود، باعث شکل گیری چارچوب های نظری متفاوت شده است. خردمندانه رفتار کردن و حفظ خونسردی که از دیر هنگام مد نظر جامعه شناسان بوده در زندگانی مهم هستند، از طرفی توانمندی های احساسی نیز در فرایند زندگی خصوصی و اجتماعی نقش عمده ای دارند. درس های عاطفی که در خانه و مدرسه به دانش آموزان می دهیم به واکنش عاطفی ما شکل می بخشند وکم و بیش زمینه ساز توانایی ما در کاربرد هوش هیجانی می شود که با هدف افزایش سطح صلاحیت های اجتماعی و عاطفی کودکان می باشد. در مقاله حاضر پژوهشگر به دنبال این است که پرورش هوش هیجانی و رابطه آن با هوش فردی چگونه در یادگیری اجتماعی و عاطفی میسر می شود؟ بنابراین هر فعالیتی از جانب معلم که به منظور تسهیل یادگیری در دانش آموز بیانجامد تدریس نامیده می شود و زمانی دارای اثر بخشی می باشد که معلم یا اهالی تدریس برای آنکه بتوانند یادگیری فرد یا افرادی را تسهیل کنند باید روش های تسهیل کردن را بداند. در واقع پرورش صحیح هوش هیجانی نحوه یادگیری را سامان می دهد که مستلزم مشارکت فعال و سازنده ی یاددهنده و یادگیرنده است.
کلمات کلیدی : یادگیری هوش هیجانی هوش درون فردی هوش برون فردی دانش آموزان