بررسی رابطه خود متمایز یافتگی با تاب آوری و خود کارآمدی در دانش آموزان بد سرپرست شهر اهواز

محمد موزرم پور¹

1) دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ایذه - ایران -

محل انتشار : کنفرانس بین المللی علوم روانشناسی، علوم تربیتی و رفتاری با رویکرد بهبود آسیب های اجتماعی و فرهنگی در جهان(swicp.com)
چکیده :
هدف این تحقیق بررسی رابطه خود متمایز یافتگی با خودکار آمدی و تاب آوری دانش آموزان بد سرپرست بود. جامعه آماری این تحقیق را دانش آموزان پسر بد سرپرست عضو سازمان بهزیستی شهر اهواز به تعداد 200 نفر بودند که براساس جدول مورگان 127 نفر به صورت نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. به منظور گردآوری اطلاعات از پرسشنامه های خودکارآمدی، تاب آوری و خودمتمایز یافتگی دانش آموزان استفاده شد. نتایج نشان داد همبستگی بین تاب آوری و متمایز یافتگی 11/0 و چهار زیر مقیاس آن به ترتیب 13/0، 11/0، 15/0 و 02/0 است که بیشترین همبستگی را با گریز عاطفی دارد اما هیچ یک از همبستگی ها معنی دار نیست اما بین خرده مقیاس های متمایز یافتگی با کل متمایز یافتگی همبستگی بالا و معنی دار وجود دارد. همبستگی بین خودکارآمدی و متمایز یافتگی 12/0 و چهار زیر مقیاس آن بترتیب 001/0، 16/0، 13/0 و 07/0 است که بیشترین همبستگی را با واکنش پذیری :16/0 و گریز عاطفی: 13/0 دارد اما هیچ یک از همبستگی ها معنی دار نیست اما بین خرده مقیاس های متمایز یافتکی با کل متمایز یافتگی همبستگی بالا و معنی دار وجود دارد و نتایج رگرسیون در رابطه متمایز یافتگی با خودکارآمدی و تاب آوری حاکی از عدم وجود رابطه معنی دار بین سه متغیر بود.
کلمات کلیدی : متمایزیافتگی خودکارآمدی تاب آوری بدسرپرست