بررسی نقش سرزندگی اجتماعی و ارتقاء کیفی فضاهای‌شهری در راستای رفاه‌اجتماعی معلولین و سالمندان
بررسی نقش سرزندگی اجتماعی و ارتقاء کیفی فضاهای‌شهری در راستای رفاه‌اجتماعی معلولین و سالمندان
سمیه باقری1
1) دانشجو کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد پرند، ایران.
محل انتشار :
کنفرانس بین المللی مهندسی و تکنولوژی - نروژ(icetconf.com)
چکیده :
یک زیستگاه انسانی هنگامی می‌تواند مطلوب باشد، که انتظارات تمامی افراد جامعه را در ابعاد مختلف زیست محیطی، اجتماعی، کالبدی و... برآورده سازد. این انتظارات و نیازها، با توجه به توانایی‌های جسمی و ویژگی‌های افراد، متفاوت است. هنگامی‌که افرد در محیطی قرار بگیرند که فاقد کیفیات مطلوب باشد، بر احساس و ادراک آن‌ها از فضا و در نتیجه بر سطح رضایت‌مندیشان از محیط زندگی تاثیرگذار خواهد بود؛ بنابراین عواملی که باعث پویایی و سرزندگی شهر می‌شود، فضاهای‌عمومی و تعاملات‌اجتماعی ساکنان آن شهر است. این در‌حالی است که امروزه، شناخت نیازها، خواسته‌ها و انتظارات سالخوردگان و افراد دارای‌معلولیت به عنوان بخش قابل‌توجهی از شهروندان، مورد بی‌مهری و کم‌توجهی قرار‌گرفته است. بی‌تدبیری در طراحی‌ها و برنامه‌ریزی، منجر به ناکارآمدی فضاها و به‌دنبال آن کم‌رنگ شدن و عدم حضور این افراد در فضاهای شهری شده است. پژوهش حاضر با روش توصیفی _ تحلیلی و مشاهدات میدانی، به بررسی مبانی‌نظری مرتبط با شاخص‌های‌کیفیت فضاهای‌شهری از دیدگاه نظریه‌پردازان پرداخته و همچنین به مطالعه و دسته‌بندی الگوهای به‌کار رفته در کشورهای دیگر و نیز تحلیل ادراکات، و انتظارات افراد کم‌توان‌جسمی، برای دستیابی به یک الگوی‌مطلوب شهری، و راهکارهایی که پاسخگوی احتیاجات این قشر از جامعه باشد، اقدام نموده؛ و در نهایت به این نتیجه رسیده است که، عواملی مانند: طراحی فضاهای‌شهری مناسب‌سازی شده با کیفیت اجتماع‌پذیری، برای تمامی افرادجامعه با هر شرایط جسمی و رده سنی، و نیز مناسب‌سازی حمل‌ونقل‌عمومی، نقش مهم و تأثیرگزاری در حضور و فعالیت این افراد در فضاهای شهری خواهد داشت.
کلمات کلیدی :
فضاهای‌شهری
حمل‌ونقل‌عمومی
سالمندان‌ومعلولین
سرزندگی‌اجتماعی
مناسب‌سازی.