بهسازی بافت روستایی با رویکرد توریست پذیری و گردشگری روستایی (نمونه موردی: روستای توئیجن همدان)

مهشاد صحراکار¹ مریم صوفی²

1) 1- دانشجوی کارشناسی معماری آموزشکده فنی دختران زینب کبرئ (س)، دانشگاه فنی و حرفه ایی، همدان
2) 2- مدرس آموزشکده زینب کبرئ (س)، کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری،دانشگاه علوم و تحقیقات، تهران

محل انتشار : کنفرانس بین المللی مهندسی و تکنولوژی - نروژ(icetconf.com)
چکیده :
طرح هاي بهسازي بافت روستايي، زمينه سازي براي احراز هويت و فراهم كردن امكان حفظ و نگهداري بافت ها و آثار ارزشمند معماري روستايي با احياي بافت كالبدي و با ايده و راهكاري نوين براي تأمين خواسته ها، افكار و شيوة جديد معيشت مردم و با احترام خاص به اصالتهاي كالبدي و ارتباطات اجتماعي موجود در روستاست. ازین رو گردشگري روستایی در حال تبدیل شدن به یکی از ارکان اصلی توسعه اقتصادي می باشد. افزون بر این بسیاري از برنامه ریزان و سیاستگذاران توسعه نیز از صنعت گردشگري بعنوان رکن اصلی توسعه پایدار یاد می کنند و در همین ارتباط گردشگري روستایی نیز با برنامه ریزي اصولی و شناسایی مزیتها و محدودیتها می تواند، نقش مؤثري در توسعه روستایی و در نتیجه توسعه ملی و تنوع بخشی به اقتصاد ملی داشته باشد. تعاملی که انسان با محیط برقرار کرده و پاسخ متقابل محیط به نیاز انسان، مفهوم بوم را ساخته که در پس آن، فرهنگی است که حداقل در حوز کالبد معماری، می تواند »پایه و اساس سنت معماری ایرانی« معرفی گردد. گسترش فن آوریهای نوین، نیازهای روستایی را فراتر از امنیت و شرایط آسایش بوده و به مرحله رفاه رسانده است. همچنین توجه به هویت مکان بعنوان یک شاخصه مهم در روند احیای کالبد دارای ارزش، فرض هدایت کننده دیگری برای رسیدن به هدف پژوهش بوده است. در بهسازی بافتهای روستایی تلاش جهت بهبود کیفیت زیست روستاییان همراه با افزایش سطح اقتصادی آنان و بهینه سازی ساختار جوامع روستایی در بستر توزیع عادلانه خدمات و تسهیلات رفاهی در سطوح منطقه ای و محلی و امکان برخورداری روستاییان از معیشت پایدار و کالبد معماری به روز شده در سطح نیازهای روزمره روستاییان فراهم می گردد. روش تحقیق توصیفی – تحلیلی از نوع پیمایشی بوده که با مطالعات میدانی و کتابخانهاي داده هاي مورد نیاز گردآوري شده است. در تحلیل داده ها با استفاده از مدل به تعیین نقاط قوت، ضعف، فرصتها و تهدیدها (SWOT) و ارائه راهبردها در جهت بهسازی بافت روستایی و در نهایت توسعه گردشگری روستایی می پردازد. یافته هاي پژوهش نشان می دهد که نخست آستانه آسیب پذیري روستایی به لحاظ وجود منطقه تفریحی-مذهبی امامزاده محسن و چشم انداز اکوتوریستی بالاست. سپس گردشگري روستایی در این روستا نیازمند بازنگري و ارائه سیاستهاي مناسب در جهت رفع محدودیتها و استفاده از مزیتهاي نسبی موجود می باشد. در نهایت برنامه ریزي گردشگري می تواند در این ناحیه موجب تنوع اقتصاد محلی و رونق فعالیتهاي اقتصادي به صورت سازمان یافته در حوزه گردشگري شده و زمینه توسعه پایدار روستایی را فراهم آورد. همچنین وضع موجود بافت روستای توئیجین را می توان از دو منظر نگریست: جایگاه نخست که به دنبال بهبود کالبد معماری و تامین نیازهای ساکنین روستا می پردازد و این مهم را از طریق مداخله در کالبد معماری روستا به چند طریق دنبال می کند. جایگاه دوم که در تدوین این مقاله دیدگاه غالب به شمار می آید - با گذر از منظر نخست- سعی بر استفاده از امکانات موجود کالبدی بافت روستایی برای به گردش درآوردن جریانی تحت عنوان توریسم روستایی است. واژه‌هاي كليدي : بهسازی، بافت روستایی، تویست پذیری و گردشگری
کلمات کلیدی : واژه‌هاي كليدي : بهسازی بافت روستایی تویست پذیری و گردشگری