بررسی رفتار لرزه‌ای ساختمان های بلند تحت اثر زلزله‌های حوزه دور و نزدیک گسل و مقایسه اثر زلزله‌ها با طیف طرح استاندارد 2800

مسعود حقانی چگنی¹ مسعود کریمی بیرانوند²

1) باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد خرم‌آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، خرم‌آباد، ایران،
2) کارشناس ارشد مهندسی عمران، گرایش سازه، خرم‌آباد، ایران،

محل انتشار : سومین کنگره بین المللی عمران , معماری و شهرسازی معاصر(cautech.ir)
چکیده :
طراحان سازه سعی نموده‌اند با به‌کارگیری آیین‌نامه‌های لرزه‌ای خطرات ناشی از زمین‌لرزه را بر روی سازه‌های جدید و نیز ساختمان‌های آسیب پذیر موجود کاهش دهند. برای طراحی سازه‌های بلند مرتبه و نیز مقاوم سازی و بهسازی آن‌ها، توجه به سطوح عملکرد در آیین‌نامه‌های ساختمانی و بروز شدن آن‌ها از نکات کلیدی و اساسی است و برای رسیدن به معماری خاص و ویژه محدودیت‌های زیادی برای طراحان وجود دارد که باید با توجه به پارامترهای اقتصادی، قابلیت اجرا، حداقل تغییرات معماری و اضافه نشدن نیروی جدید اضافی اقدام به طراحی و مقاوم سازی نمود. در این تحقیق که بر روی دو نمونه 15 و 20 طبقه در شرایط ساختگاه یکسان تحت اثر شتاب نگاشت‌های زلزله‌های یکسان ثبت شده در فاصله دور و نزدیک گسل به عمل آمد مشخص شد که روش استاتیکی معادل در تعیین برش پایه نسبت به روش دینامیکی در نمونه 20 طبقه از حاشیه اطمینان کمی (1/3%) برخوردار بوده و در نمونه 15 طبقه این مقدار برابر (4/2-%) است، که بیانگر کمتر بدست آمدن برش پایه ناشی از تحلیل استاتیکی نسبت به تحلیل دینامیکی است و مشخصأ لزوم تصحیح طیف بازتاب آیین‌نامه برای سازه‌های با دوره تناوب بالا تحت اثر زلزله‌های نزدیک گسل را مشخص می‌نماید.
کلمات کلیدی : حرکات زمین لرزه سازه بلند تحلیل استاتیکی معادل تحلیل دینامیکی غیرخطی زلزله دور از گسل و زلزله نزدیک گسل.