پارادایم پارامتریک؛ ادراک پیچیدگی نظامند فضایی در قالب یک سیالیت یکپارچه

مهرنوش کهندل¹ نوید نجفی²

1) کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی اصفهان (خوراسگان)
2) کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی اصفهان (خوراسگان)

محل انتشار : سومین کنگره بین المللی عمران , معماری و شهرسازی معاصر(cautech.ir)
چکیده :
طراحی و معماری ریشه در خلاقیت دارد. این خلاقیت و نبوغ یک طراحی است که سبب شکل¬گیری فضای معماری می¬شود. و یکی از پارامترهای تاثیرگذار در موفقیت یک اثر معماری کیفیت فضایی آن اثر است. فضایی تاثیرگذار خواهد بود که بتواند مخاطب را با خود درگیر کرده و به نیازهای او پاسخگو باشد. در نتیجه نقش مخاطب و کاربر فضا به عنوان عاملی مهم در ادراک کیفیت فضایی غیر قابل انکار است و می¬بایست مورد توجه قرار گیرد. در این میان طراحان همواره به دنبال طراحی فضاهایی با کیفیت¬های متنوع و حتی پیچیده بوده¬اند تا بتوانند با مخاطب خود ارتباطی متفاوت برقرار سازند. طراحی یک فضای پیچیده نیازمند استفاده از ابزار است زیرا خلاقیت همواره در ارتباط مستقیمی با ابزار هویت بخش به آن بوده است. امروزه پیشرفت¬های تکنولوژی این ابزار را در اختیار معماران قرار داده است. امروزه می¬توان با استفاده از رایانه¬ها فضاهایی را خلق کرد که پیش از حتی امکان طراحی آن¬ها هم فراهم نبود. پارادایم پارامتریک که از آن به عنوان یک سبک جدید یاد می¬شود می¬تواند پاسخ مناسبی باشد به خلق فضاهای پیچیده. در این پژوهش سعی بر آن است تا با معرفی ساختارهای مفهومی و کیفی یک فضا به بررسی فضاهای پارامتریک پرداخته شود. طراحی از مجرای پارادایم پارامتریک بی شک راه حل مناسبی برای ایده¬پردازی در جامعه امروز است که با بحران ایده موجه است. این پژوهش از نوع توصیفی- تحلیلی است که بر مبنای مطالعات کتابخانه¬ای شکل گرفته است.
کلمات کلیدی : فضا کیفیت فضایی ادراک فضا پیچیدگی فضایی معماری پارامتریک