بررسی و تحلیل تاب‌آوری محیطی، اجتماعی و اقتصادی منطقه یک شهری قزوین

وحید مقدم مراغه الاسلام¹ رمضانعلی شورمیج²

1) دانشجوی کارشناسی ارشد شهرسازی، گرایش برنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین، ایران
2) استادیار دانشگاه آزاد اسلامی قزوین

محل انتشار : اولین کنفرانس بین المللی عمران، معماری و شهرسازی ایران(iscivil.ir)
چکیده :
چکیده رویکرد اجتماعات تاب آور شهری، بر ارائه راهکارهایی بهبود و توانمندسازی اجتماعات محلی شهری و ارتقای نظارت های کارآمدتر در جوامع شهری از طرف دولت های محلی به ویژه در مواقع وقوع بحران و بلایای طبیعی و غیرطبیعی تأکید دارد. در پژوهش حاضر، منطقه یک شهر قزوین مورد بررسی قرار گرفته است تا سطح تاب‌آوری این منطقه سنجیده و تحلیل شود. پژوهش حاضر از منظر هدف؛ شناختی، به لحاظ ماهیت و روش؛ کاربردی و به لحاظ زمانی جز تحقیقات مقطعی (1397) محسوب می شود. داده‌های تحقیق از نوع کمی-کیفی (آمیخته) و شیوه گردآوری، اسنادی و پیمایشی (پرسشنامه ی محقق ساخته و مصاحبه و مشاهده)، بوده است. جامعه آماری این پژوهش، منطقه مورد مطالعه می باشد که سطح تاب‌آوری آن‌ها در شاخص های اجتماعی، اقتصادی و کالبدی بررسی و تحلیل شده و با استفاده از نرم افزار GIS نقشه¬های تاب‌آوری منطقه تهیه شده است و با استفاده از آزمون فریدمن میزان تأثیرگذاری ابعاد بر روی تاب‌آوری منطقه مورد تحلیل قرار گرفته است. درنهایت با استفاده از روش سناریونگاری راهبردهایی جهت ارتقا تاب‌آوری منطقه ارائه شده است. نتایج تحقیق حاکی از آن است که در بین ابعاد مورد بررسی، ابعاد اجتماعی در وضعیت نسبتاً مطلوب‌تری قرار دارد. در بعد اقتصادی، وضعیت نسبتاً متوسطی بوده اما در بعد کالبدی- محیطی وضعیت منطقه یک نامطلوب و بسیار نامطلوب می باشد.
کلمات کلیدی : تاب‌آوری ابعاد اجتماعی اقتصادی و کالبدی برنامه ریزی راهبردی منطقه یک شهر قزوین