پارادایم پدیدار شناسی حواس پلاسما در باغ ایرانی

شیما امیرشوکتی¹ سید علیرضا شجاعی²

1) دانشجوی کارشناسی ارشد معماری ، موسسه آموزش عالی ارم شیراز-ایران
2) عضو هیات علمی موسسه آموزش عالی ارم شیراز- ایران

محل انتشار : پنجمین کنفرانس بین المللی پژوهش در علوم و مهندسی و دومین کنگره بین المللی عمران، معماری و شهرسازی آسیا(5icrsie.com)
چکیده :
رویکرد پديدار شناسي يكي از ارزشمندترين دستاوردهاي دنياي انديشه در قرن بيستم است، و جايگاه آن در مباحث معماري معاصر ايران كم رنگ است. لذا اين مقاله در جستجوي بررسي اين رويكرد به خصوص پدیدار شناسی حواس پلاسما در باغ های معماري كشورمان ميباشد. به عبارتی ديگر، می توان بیان کرد که پديدارشناسي راهكاري است كه به معمار ياري ميرساند تا بتواند اثر خود را هر چه بيشتر در حيطه ي ادراك حسی مخاطب ها قرار دهد. باغ ایرانی، به عنوان یکی از فضا ها و عناصر شناخته شده و والا مرتبه معماری ایران در سطح جهان مورد توجه بوده است . باغ ایرانی، پدیده ای فرهنگی، تاریخی و کالبدی در سرزمین ایران است که در آن گیاه، آب و ابنیه در نظام های معماری مشخصی با هم تلفیق شده و در ارتباط می باشند. بدین خاطر محیطی مطلوب، امن و آسوده را برای انسان به وجود می آورند. مقاله حاضر سعی بر آن دارد با روش تحلیلی-توصیفی و استدلال قياسي و با مطالعات کتابخانه ای به تحلیل کلیه حواس انسان، از جمله حس بینایی،شنوایی، بویایی، لامسه و چشایی در باغ ایرانی بپردازد . بنابراین م یتوان گفت که غایت اولیه ساخت باغ ایرانی لذت جویی بوده است اما این غایت با گذشت زمان با غایت معنایی ترکیب شده و غایت نهایی به صورت یک بهشت مقدس نمود یافته است.
کلمات کلیدی : پدیدار شناسی پدیدار شناسی حواس پلاسما ادراک حسی باغ ایرانی