معماری پایدار با استفاده از مصالح بومی و ارتباط آن با صنعت توریسم

پریسا کریمی¹ محمدرضا اربابی نیا²

1) دانشجوی کارشناسی معماری گرایش معماری-معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی
2) مدرس دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی

محل انتشار : پنجمین کنفرانس بین المللی پژوهش در علوم و مهندسی و دومین کنگره بین المللی عمران، معماری و شهرسازی آسیا(5icrsie.com)
چکیده :
توسعه از مهم ترین مفاهیمی است که در گسترش و پیشرفت متوالی و هدفمند و در عین حال سیال هر ساحت علمی تاثیر داشته و دارد. در معماری و شهر سازی،مفهوم توسعه با واژگان دیگری مانند: پیشرفت، رشد و گسترش مترادف شده است. درحالی که هرکدام از این مفاهیم بار معنایی و علمی متفاوت و متمایزی دارند. در هر حال توسعه پایدار در معماری و شهرسازی، می تواند در قالب توسعه ی اقتصادی، به رشد اقتصادی معماری و شهر، مفهوم پیشرفت، به حرکت مستمر و فزاینده قرارگیری در عرصه های روبه جلوی علمی، فرهنگی و موارد مشابه، و در مفهوم گسترش، به توسعه کالبدی شهر رهنمون شود. هدف کلی برنامه های توسعه پایدار و معماری توسعه ی سکونتگاه های انسانی، بهبود شرایط اجتماعی و رشد اقتصادی و کیفیت زندگی و در نهایت جذب توریسم، جلوگیری از پیشرفت سریع گرم شدن زمین(خشکسالی، طوفان های فجیع و گرماهای شدید و طاقت فرسا )، معماری مدرن در کنار بهره وری از مصالح بومی و فعالیت ساکنان آنها است. توسعه و بهبود شرایط زیست در سکونتگاه های انسانی متکی بر همکاری های فنی و جلب مشارکت گروه های مختلف مردم محلی در طرح های توسعه ای در سطوح مختلف تصمیم گیری در سکونتگاه های انسانی است .
کلمات کلیدی : مهندسی معماری معماری بومی توسعه پایدار اقلیم توریسم