بازخوانی هنر و معماری دوره گوتیک با محوریت کلیسای نوتردام

نسیم سلجوقی¹

1) کارشناس ارشد مهندسی معماری دانشگاه آزاد مشهد

محل انتشار : پنجمین کنفرانس بین المللی پژوهش در علوم و مهندسی و دومین کنگره بین المللی عمران، معماری و شهرسازی آسیا(5icrsie.com)
چکیده :
کلیسا های دوران گوتیک از دور یادآور شکوه و زیبایی بهشت موعود خداوندی اند. تا قبل از دوره گوتیک، دیوار کلیسا جایی است که ما را از دنیای شر برون نجات می دهد و به سکون درون می رساند و در کلیسای گوتیک، این تحول به وجود آمد و مرزی بین عالم برون و انسان ایجاد شد و این یعنی از برون، بستری برای ادراک درون ساخته شد و حال انسان باید تلاش کند با استناد به توسل نوری برون به ادراک نوری درون خود برسد و این چیزی است که در کلیسای گوتیک به طور کامل ایجاد شد. هدف اصلی این پروژه، بررسی اوضاع پنجگانه فلسفه، اجتماع و سیاست، علم، هنر، معماری و شهرسازی، در بازه زمانی هنر گوتیک (قرن 13-15م) و به طور اختصاصی، بررسی کلیسای نوتردام در پاریس، به عنوان یکی از بهترین مثال های این سبک می باشد. روش تحقیق حاضر بر مبنای مطالعات کتابخانه ای و بررسی اسناد و مدارک معتبر تاریخی و معماری صورت گرفته است. نتایج تحقیق حاکی از آن است که در تاریخ تحلیلی و از دیدگاه مورخان، دو مقدمه در باب کلیسای گوتیک وجود دارد: 1. کلیسای گوتیک، یعنی کلیسای نور و 2. کلیسا تن عیسی است. هیچ فرم کلیسایی وجود ندارد که مثل گوتیک، نور را زنده کند، پس کلیسای گوتیک کلیسای نور است زیرا درخشش نور در این کلیسا خیلی بالاست و از طرفی کلیسا تن عیسی است و هر بخشی از کلیسا یک بخش از اندام مسیح است و اندام انسان کامل، محور ظهور ابعاد هندسی کلیساست و در واقع، اندام عیسی، پیکره کلی کلیسا است. در جریان گوتیک، یک اختلاف بسیار عمیق با دوره های قبلی ایجاد می شود و یکی از ویژگی های معماری گوتیک، سقف های بسیار بلند و نوک تیز و یک جهش بالا رونده به سوی آسمان است و در یک چنین فضایی، نور و رنگ به میان کار می آیند و داخل کلیسا، مظهر ظهور تابش، تابندگی و فروزندگی نور خورشیدی می شود که این نور خورشید با خود خورشید، نسبتی با عیسی مسیح ایجاد می کند و به نظر می رسد یکی از اتفاقات بسیار مهم در اینجا تغییر تلقی الهیات مسیحی از نور است.
کلمات کلیدی : معماری گوتیک کلیسای نوتردام فلسفه اجتماع سیاست