برنامه ریزی کاربردی در حمل و نقل عمومی به روش تحلیل پوشش داده ها (مطالعه موردی: BRT شهر تهران)
برنامه ریزی کاربردی در حمل و نقل عمومی به روش تحلیل پوشش داده ها (مطالعه موردی: BRT شهر تهران)
مصطفی سعیدی1
1) دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران، گرایش حمل و نقل، دانشگاه آزاد، واحد تهران مرکز، تهران، ایران.
محل انتشار :
دومین کنفرانس محیط زیست، عمران ،معماری و شهرسازی ایتالیا(ecaaconf.com/2nd)
چکیده :
ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻞ اﺗﻮﺑﻮﺳﻰ ﺟﺎﻳﮕﺎﻫﻰ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻪ در ﺟﺎﺑﻪﺟﺎﻳﻰﻫﺎي درونﺷﻬﺮي ﺑﻮﻳﮋه در ﻛﻼنﺷﻬﺮﻫﺎ دارد. ﻧﺤﻮة ﺻﺤﻴﺢ ﺳﺎﻣﺎﻧﺪﻫﻰ ﺳﻴﺴﺘﻢ اﺗﻮﺑﻮسراﻧﻰ از ﺟﻤﻠﻪ در ﻧﻮع ﺗﻘﺴﻴﻢ وﻇﺎﻳﻒ ﺑﻴﻦ ﺑﺨﺶ ﺧﺼﻮﺻﻰ و ﻋﻤﻮﻣﻰ در ﻛﻴﻔﻴﺖ ﺧﺪﻣﺎت اﻳﻦ ﺳﻴﺴﺘﻢ و در ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺑﺮ رﻓﺎه ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺗﻌﻴﻴﻦﻛﻨﻨﺪه اﺳﺖ. ﻳﻜﻰ از اﻗﺪاﻣﺎت اﻧﺠﺎم ﺷﺪه در ﺣﻮزة اﺗﻮﺑﻮسراﻧﻰ در ﺷﻬﺮ ﺗﻬﺮان ﻃﻰ ﺳﺎلﻫﺎي اﺧﻴﺮ واﮔﺬاري ﺧﺪﻣﺎت ﺑﺮﺧﻰ ﺧﻄﻮط ﺑﻪ ﺑﺨﺶ ﺧﺼﻮﺻﻰ ﺑﻮده اﺳﺖ. ﺑﺎ ﻣﺮور ادﺑﻴﺎت ﻣﻮﺿﻮعِ ﺧﺼﻮﺻﻰﺳﺎزي و ﺗﻄﺒﻴﻖ آن ﺑﺮ ﻣﻮﺿﻮع ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻞ اﺗﻮﺑﻮﺳﻰ ﻣﻰﺗﻮان درﻳﺎﻓﺖ ﭼﺎﻟﺶﻫﺎﻳﻰ ﺟﺪي در ﻣﺴﻴﺮ ﺑﻬﺒﻮد ﻛﺎراﻳﻰ در اﺛﺮ ﺣﺎﻛﻤﻴﺖ اﻧﮕﻴﺰهﻫﺎي ﺧﺼﻮﺻﻰ در اﻳﻦ ﺑﺨﺶ وﺟﻮد دارد. ﻫﺪف اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﺮرﺳﻰ آﺛﺎر ﺧﺼﻮﺻﻰﺳﺎزي ﺑﺮ اراﺋﺔ ﺧﺪﻣﺎت اﺗﻮﺑﻮسراﻧﻰ در ﻛﻼنﺷﻬﺮ ﺗﻬﺮان اﺳﺖ. اﻫﻤﻴﺖ ﺧﻄﻮط اﺗﻮﺑﻮس ﺗﻨﺪرو ﺗﻮأم ﺑﺎ دﺳﺘﺮﺳﻰ ﺑﻬﺘﺮ ﺑﻪ اﻃﻼﻋﺎت آن ﻣﻮﺟﺐ ﺷﺪ ﺑﺮرﺳﻰ ﺗﺠﺮﺑﻰ ﻣﻮﺿﻮع در ﻣﺤﺪودة ﺧﻄﻮط ﺗﻨﺪرو اﻧﺠﺎم ﺷﻮد. ﺑﺮاي ﺑﺮرﺳﻰ ﺗﺠﺮﺑﻰ ﻣﻮﺿﻮع، ﻛﺎراﻳﻰ ﺧﻄﻮط ١ و ٢ ﺑﺎ ﺧﻂ ٧ (ﺧﻂ ﺧﺼﻮﺻﻰ) ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﻘﻄﻌﻰ ﻃﻰ ﺳﺎلﻫﺎي 1395 ﺗﺎ 1397 ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ. روش ﭘﺮﻛﺎرﺑﺮد ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده در اﻳﻦ ﻧﻮع ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ روش ﺗﺤﻠﻴﻞ ﭘﻮﺷﺸﻰ دادهﻫﺎﺳﺖ. ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺣﺎﻛﻰ از ﻧﺎﻛﺎراﻳﻰ ﻧﺴﺒﻰ ﺧﻂ ٧ (ﺑﺨﺶ ﺧﺼﻮﺻﻰ) در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﺎ ﺧﻄﻮط دوﻟﺘﻰ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻫﻢ از ﻧﻮع ﻧﺎﻛﺎراﻳﻰ ﻣﺪﻳﺮﻳﺘﻰ و ﻫﻢ ﻧﺎﻛﺎراﻳﻰ ﻣﻘﻴﺎس ﺑﻮده ﻛﻪ اﻟﺒﺘﻪ ﻧﺎﻛﺎراﻳﻰ ﻣﻘﻴﺎس ﺷﺪﻳﺪﺗﺮ ﺗﺸﺨﻴﺺ داده ﺷﺪ. ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻧﺎﻛﺎراﻳﻰ ﺧﻂ ﺧﺼﻮﺻﻰ در ﺳﺘﺎﻧﺪة ﺟﺎﺑﻪﺟﺎﻳﻰ ﻣﺴﺎﻓﺮ ﺟﺪي ﺗﺮ از ﻛﻴﻠﻮﻣﺘﺮﻫﺎي ﻃﻰ ﺷﺪه ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻰ ﺷﺪ.
کلمات کلیدی :
ﺧﺼﻮﺻﻰﺳﺎزي
ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻞ
ﺧﻄﻮط اﺗﻮﺑﻮسراﻧﻰ
BRT
روش ﺗﺤﻠﻴﻞ ﭘﻮﺷﺸﻰ دادهﻫﺎ (DEA).