بررسی تأثیر فاکتورهای سبک عشق ورزی برشادکامی زنان متأهل دانشجو

پریسا نصری شیجانی¹

1) کارشناسی ارشد روانشناسی مثبت گرا دانشگاه الکترونیک -تهران مرکز- ایران

محل انتشار : کنگره بین المللی مهندسی عمران، معماری و توسعه پایدار شهری در آسیا(tuica2020.com)
چکیده :
شادکامي يکي ازخلقيات اساسي درزندگي فردی و اجتماعي افراد است که نقش بسیارمهمي درچارچوب حيات رواني و اجتماعي دارد. یکی ازویژگی مهم روانی که افراد می‌بایست در زندگی از آن برخوردار با شد احساس بهزیستی شادکامی است که این پژوهش سعی دارد با بررسی تأثیر فاکتورهای سبک عشق ورزی بر میزان اثر بخشی شادکامی و بهزیستی در زندگی زنان متأهل دانشجو را مورد پژوهش قرار دهد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشجویان متأهل تحصیلات تکمیلی دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی درسال تحصیلی ۹۸-۹۷ است، که تعداد آنها ۱۳۲۳ نفر می¬باشد. در این مقاله با مراجعه به جدول مورگان و انتخاب تعداد ۳۰۰ نمونه که به روش نمونه¬گیری تصادفی ساده انتخاب گردی است داده‌ها برآورد می‌شوند. در این پژوهش جهت بررسی سبک های عشق¬ورزی از پرسشنامه مقیاس مثلث عشق ۴۵ گویه¬ای استرنبرگ و برای سنجش شادکامی از پرسشنامه ۲۹ گویه¬ای شادکامی آکسفورد که توسط آرگایلولو استفاده شد. در این پژوهش برای اطمینان از پایایی پرسشنامه، به اجرای آزمایشی پرسشنامه در نمونه¬ای با حجم ۳۰ نفر پرداخته و پایایی آنها از طریق محاسبه آلفای کرونباخ برای پرسشنامه شادکامی ۰/۷۸۶، برای پرسشنامه سبک عشق¬ورزی ۰/۸۵۳ برآورد گردید. این میزان حاکی از آن است که پرسشنامه‌ها از پایایی استاندارد و مناسبی برخوردار هستند. برای تجزیه و تحلیل داده¬های حاصل از اجرای پرسشنامه با توجه به فرضیه¬های پژوهش از روش¬های آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد. برای توصیف داده ها از جداول توزیع فراوانی، میانگین و انحراف استاندارد و برای پاسخ به فرضیه¬های پژوهش از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد. . نتایج به دست آمده نشان دهنده ارتباط موثری بین شادکامی و سبک عشق ورزی در بین زنان دانشجوی متأهل وجود دارد.
کلمات کلیدی : کلمات کلیدی: شادکامی سبک عشق ورزی مقیاس مثلث عشق استرنبرگ