ارزیابی و شناسایی میزان تاب آوری شهری با تاکید بربعد کالبدی-زیست محیطی منطقه مورد مطالعه :شهر ساری

صدرالدین متولی¹ حسين صياد نيا²

1) دانشیار و عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد نور، ، ایران
2) دانشجوی دکتری، جغرافیا و برنامه ریزی شهری ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نور ، ایران

محل انتشار : کنگره بین المللی مهندسی عمران، معماری و توسعه پایدار شهری در آسیا(tuica2020.com)
چکیده :
سوانح طبيعي كه جزيي از فرايند زندگي بشر به شمار مي رود و هر روزه بر تعداد و تنوع آنها افزوده مي شود، به عنوان چالشي اساسي در جهت نيل به توسعه پايدار جوامع انساني مطرح مي باشند. از اينرو در حال حاضر ديدگاه غالب از تمركز بر روي صرفا كاهش آسيب پذيري به افزايش تاب آوري در مقابل سوانح تغيير پيدا كرده است.یکی از مهم ترین ایده هایی که در دهه حاضر هم در مدیریت بحران و هم در مدیریت شهری مطرح شده است، ایجاد شهر های تاب آور در مواجه با بحران های مختلف است .مسيله این ‍پژوهش ارزیابی و اندازه گیری میزان تاب آوری در ابعاداجتماعی –اقتصادی-نهادی و کالبدی در شهر ساری می باشد.در همین ارتباط جامعه آماری این تحقیق خانوارهای ساکن در محلات مختلف شهر ساری است که برای حصول به اهداف پژوهش با تکمیل پرسشنامه و مطالعات میدانی اقدام به تحلیل آنها گردیده است. نتيجه مطالعه حاضر نشان می دهد كه هرکدام از نواحی دارای چه رتبه ای از نظر تاب آوری می باشند و پس از محاسبه وزن هرکدام از لایه ها و همپوشانی آنها میزان تاب آوری شهر ساری مشخص خواهد شد.سپس میتوان به محاسبه نقش ساختار فضایی شهر ساری بر ابعاد کالبدی زیرساخت و زیست محیطی تاب آوری در راستای توسعه پایدار پرداخت.
کلمات کلیدی : تاب آوری جوامع تاب آور بعد کالبدی –زیست محیطی توسعه پایدارشهری شهرساری