بررسی روند ظهور آمایش سرزمین در ایران

عفت دلشاد¹

1) دانش آموخته ی کارشناسی ارشد رشته ترویج و آموزش کشاورزی

محل انتشار : نهمین کنفرانس بین المللی مدیریت، تجارت جهانی، اقتصاد، دارایی و علوم اجتماعی(mwtconf.ir)
چکیده :
تفكر آمايش سرزمين براي نخستين بار در فرانسه در ارتباط با تحليل كمي از نبود تعادل در توزيع فضايي جمعيت، فعاليت و خدمات بعد از جنگ جهاني دوم،به همراه پيدايش تفكر جديد برنامه ريزي براي بازسازي كشور به وجود آمد. آمایش سرزمین از اواخر دهه 1950تکامل یافت و بسیاری از کشورهای اروپایی ملزم به برنامه ریزی بر اساس آمایش سرزمین شدند. در کشور ما به دلیل وجود نابرابری های کمی و کیفی میان عرصه های شهری و روستایی ، ضرورت جستجوی راه های خروج از معضل و تعدیل نابرابری ها به ویژه در فضاهای روستایی مطرح است. توجه به بینش فضایی در برنامه ریزی و نیز توجه به اندازه و اصلاح نحوه استقرار فضایی سکونتگاه های روستایی، نقش و عملکرد هریک از روستاهای کوچک و بزرگ در مجموعه سکونتگاهی سرزمین و ارتباط آن با چگونگی پراکنش امکانات و تسهیلات از یک سو و مسئولیت ها از سوی دیگر به عنوان راه حلی عملی از جانب بسیاری از کارشناسان و متخصصان مورد تأکید است. در این مقاله که به روش مروری و با استفاده از منابع مکتوب و اینترنتی تهیه شده به چگونگی روند برنامه ریزی آمایش سرزمین پرداخته شده است.
کلمات کلیدی : برنامه ریزی آمایش سرزمین فضاهای روستایی