بررسی و اولویت بندی چالش های ساختاری و محیط اجرایی در سازمان های پروژه محور بر اساس روش سلسله مراتبی و روش تاپسیس فازی

حسین حسینی¹ سامان روستا² مهرزاد پور سعادت³ شهاب الدین محمدی⁴

1) دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی صنایع گرایش سیستم های کلان
2) کارشناسی ارشد مهندسی صنایع گرایش مدیریت پروژه
3) دانشجوی دکتری مهندسی صنایع دانشگاه تهران مرکز
4) دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی صنایع گرایش سیستم های کلان

محل انتشار : دهمین کنفرانس بین المللی پیشرفت های اخیر در مدیریت و مهندسی صنایع(mieconf.ir)
چکیده :
چکیده در شرایط تحول و تغییرات سریع تکنولوژیک، فعالیت های اجرای سازمان ها باید از سرعت بیشتری برخوردار بوده تا امکان تطبيق و پیشروی در مقابل رقیبان فراهم شود. از اینرو فعالیت های پروژه ای که از سرعت عمل بیشتری برخوردارند اهمیت بسیار زیادی یافته و در نتیجه مدیریت موثر این پروژه ها بسیار حیاتی و کلی شده است. بررسی چالش های ساختاری و محیط اجرایی موجود در مديريت پروژه های سازمان های مختلف موضوعی بسیار مهم شده است. در حقیقت اولویت‌بندی چالش‌های ساختاری و محیط اجرایی در سازمان‌های پروژه محور یک خلأ تحقیقاتی و نیاز میدانی است که محقق در این مقاله در پی پوشش آن است. بر این اساس؛ مقاله حاضر به اولویت‌بندی چالش‌های ساختاری و محیط اجرایی در سازمان‌های پروژه محور بر اساس روش سلسله مراتبی و تاپسیس فازی با در نظر گرفتن معاونت فنی و عمرانی شیراز به‌عنوان مطالعه موردی پرداخته است. نتایج تحلیل تاپسیس فازی نشان داد که چالش‌های ساختاری استراتژیک (S) دارای اولویت بالاتری هستند و چالش‌های محیطی (E) و چالش‌های ساختاری عملیاتی (O) به ترتیب در اولویت های بعدی قرار می¬گیرند. نتایج این رتبه بندی نشان دهنده اهمیت قابل توجه زیر معیارهای مشخص شده در دسته چالش‌های ساختاری استراتژیک در تضعیف عملکرد سازمانی معاونت فنی عمرانی شهرداری شیراز هستند و اعمال اصلاحات ساختاری در این حوزه (مانند تزریق انگیزه به کارکنان ازسوی مدیران سطح ارشد، ایجاد وحدت در تصمیم گیری در خصوص مدیریت پروژه ها و هدایت سازمان) با هدف کاهش اثر این چالش ها جهت افزایش بهروه وری و بهبود سازمانی معاونت فنی و عمرانی شهرداری شیراز دارای اولویت بیشتری است.
کلمات کلیدی : اولویت بندی چالش های ساختاری سازمان پروژه محور روش سلسله مراتبی روش تاپسیس فازی.