نقش رشد شخصی و هوش اجتماعی در پیش‌بینی گرایش نوجوانان دختر به افکار خودکشی

گلناز علی بابائی¹ اکبر عطادخت² نیلوفر میکائیلی³ سیدعلی شریفی فرد⁴

1) کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران.
2) دانشیار گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران.
3) استاد گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران.
4) کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران.

محل انتشار : اولین همایش بین المللی مشاوره(iccuma.ir)
چکیده :
افزایش گرایش به افکار خودکشی در بین نوجوانان دختر که از نظر عاطفی - روانی حساس‌تر و آسیب‌پذیر‌تر هستند، ضرورت بررسی¬های بیشتر را در خصوص سبب¬شناسی این معضل و اتخاذ تدابیر دقیق¬تر در راستای کاهش و کنترل این گرایش را دوچندان می¬کند. بر این اساس این پژوهش با هدف بررسی نقش رشد شخصی و هوش اجتماعی در پیش‌بینی گرایش به افکار خودکشی نوجوانان دختر انجام گرفت. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود و جامعه آماری آن شامل تمامی دانشآموزان دختر مقطع متوسطه دوم دبیرستانشهرستان نقده در سال¬تحصیلی 99- 1398 بودند که از این تعداد، نمونه¬ای به حجم 120 نفر با روش نمونه‌گیری خوشه¬ای چندمرحله¬ای انتخاب گردید. برای جمع‌آوری داده‌ها از مقیاس افکار خودکشی بک، پرسشنامه رشد شخصی روبیتچک و پرسشنامه استاندارد هوش اجتماعی استفاده شد و جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده شد. نتایج نشان داد که گرایش به افکار خودکشی با رشد شخصی رابطه منفی دارد (01/0>P) ولی با هوش اجتماعی رابطه معنادار ندارد (05/0<P). نتایج رگرسیون نیز نشان داد که 9 % از واریانس گرایش به افکار خودکشی نوجوانان توسط رشد شخصی و هوش اجتماعی تبیین می‌شود (05/0>P). در نهایت با توجه به نقش رشد شخصی در پیش¬بینی افکار خودکشی، تدوین هر گونه برنامه برای ارتقای رشد شخصی نوجوانان می¬تواند منجر به پیش¬گیری یا کاهش افکار خودکشی در آن¬ها گردد.
کلمات کلیدی : افکار خودکشی رشد شخصی نوجوانان هوش اجتماعی.