بیان هویت در معماری معاصر ایران با تاکید بر اصل نیارش

پیمان خاکساری¹ نیلوفر جهانی موید² خسرو دانشجو³

1) گروه معماری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
2) گروه معماری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
3) استادیار گروه معماری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

محل انتشار : کنفرانس بین المللی روند های نو در مهندسی، علوم و تکنولوژی(etest2020.com)
چکیده :
معماری گذشته ایران سرشار از نكاتی است که ممكن است گاهی گوشه ای از آن کشف و مورد استفاده قرار بگیرد و اساس و سنت آن پویایی و نوآوری است. بنابراین بزرگترین ویژگی بناهای اینچنین، همه جانبه نگری و نكته سنجی های علمی، فنی و اجرایی در جهت ایستایی آن است.پیشرفت روز افزون تکنولوژی و جمعیت رو به افزایش شهرها و نیاز به ساخت و سازهای جدید، در پی تخریب های پی در پی، سیمای شهرها را به سرعت و در مدت کوتاه دستخوش تغییر قرار داده است. از سویی در ساخت و سازهای امروز، سازه در ساختمان بیشتر نقش ایستایی را بر عهده دارد و در زیبایی و فرم معماری و هویت بخشیدن به ساختمان نقش کم رنگ تری دارد و موجودیت خود را پشت مصالح پنهان کرده است. در این پژوهش با روش توصیفی-تحلیلی و مبتنی بر منابع کتابخانه ای، به نقشی که سازه در بیان هویت معماری گذشته داشته و نقشی که می تواند در بیان هویت معماری امروز داشته باشد پرداخته شده است.
کلمات کلیدی : سازه معماری معاصر نیارش هویت گذشته