بررسی تغییرات ایجاد شده در درصد ناپدید شدن ماده خشک، اسیدزایی و pH شکمبه گوسفند با افزودن اکسیدمنیزیم و پریمکس بافری سپنتابافر در جیره آن‌ها

سینا اکبری پایدار¹ پویا شفیعی²

1) کارشناسی ارشد تغذیه دام و طیور، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تبریز، ایران،
2) کارشناسی ارشد فیزیولوژی دام، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شبستر، ایران،

محل انتشار : کنفرانس بین المللی روند های نو در مهندسی، علوم و تکنولوژی(etest2020.com)
چکیده :
هدف از این مطالعه بدست آوردن ظرفیت بافری و تأثیرات پریمکس بافری حاوی ترکیبات فیتوزنیک (1 ،5/1 ،2) و اکسیدمنیزم (1، 5/0) بر محیط کشت اسید زایی مقدار pH و در صد ماده خشک می‌باشد. بدین منظور در آزمایش برون تنی برای تهیه مایع شکمبه از 5 راس گوسفند قزل که جیره هایی با نسبت 70: 30، 40:60 و50:50 مصرف کرده بودند استفاده شد. بر اساس نتایج بدست آمده 20 گرم پریمکس در کیلو گرم با نسبت 40:60 و50:50 بالاترین pH در بین تیمارها و 10و15 گرم پرمیکس در کیلوگرم با نسبت70 :30 و 10 گرم اکسیدمنیزیم در کیلوگرم با نسبت70 :30 کمترین pH را داشتند. 20 گرم پرمیکس در کیلوگرم با نسبت50 :50 و 10 گرم اکسید منیزیم در کیلوگرم با نسبت50 :50 کمترین بودند. درصد ناپدید شدن ماده خشک در 15و20 گرم پرمیکس در کیلوگرم با نسبت70 :30بیشترین بودند (05/0>P) نتایج نشان داد میزان باراسیدی جیره های آزمایشی با افزایش مواد متراکم جیره، افزایش می‌یابد، اما این افزایش درصورت استفاده از پریمکس بافری حاوی ترکیبات فیتوزنیک درمقادیر 5/1 و2 درصد می‌تواند درهر جیره ای و با نسبتهای متفاوت از کنسانتره به علوفه می‌تواند شرایط تخمیر را بهبود دهند. پریمیکس بافری به خوبی قادر به حفظ pH مایع شکمبه است و برخلاف اکسیدمنیزیم سبب کاهش ناپدید شدن ماده خشک نمی‌شود.
کلمات کلیدی : پریمیکس بافری اکسیدمنیزیم pH گوسفند فیتوژن.