بررسی تاثیر ابعاد مدیریت ریسک بر مدیریت بحران پروژه‌های عمرانی بزرگ مقیاس(مطالعه موردی: برج‌های مسکونی)

ابراهیم پیمائیان بحری¹ مهران امیری²

1) کارشناسی ارشد عمران، مهندسی و مدیریت ساخت، دانشگاه سبحان نیشابور، ایران:
2) دکترای مدیریت ساخت، استادیار گروه مهندسی عمران، دانشگاه پیام نور تهران،

محل انتشار : کنفرانس بین المللی روند های نو در مهندسی، علوم و تکنولوژی(etest2020.com)
چکیده :
پژوهش حاضر با هدف شناسایی رابطه بین ابعاد مدیریت‌ریسک و مدیریت‌بحران در پروژه‌های عمرانی مطالعه موردی برج‌های مسکونی انجام شده است. جامعه آماري اين پژوهش شامل 168 نفر از مهندسان سازنده¬(شامل طراح، ناظر و پیمانکار) برج‌های مسکونی باران، مینیاتور و الیزه در نظر گرفته شده است. با توجه به ويژگي¬هاي جامعه آماري و کم بودن تعداد و در دسترس بودن همه اعضا شيوه نمونه گيري تصادفی ساده برگزیده شد و با استفاده از جدول برآورد حجم نمونه مورگان تعداد 120 نفر به عنوان نمونه آماري انتخاب شدند. از اينرو با توجه به روش نمونه گيري تصادفی ساده و مشورت با مشاور آمار، بطور تصادفی و قرعه کشی تعداد 125 نفر از مهندسان سازنده (شامل طراح، ناظر و پیمانکار) برج‌های مسکونی باران، مینیاتور و الیزهانتخاب و پرسش‌نامه‌ توزيع که در نهايت پس از پي گيري¬هاي فراوان و در مجموع، 120 پرسش‌نامه‌ تکميل شده به عنوان نمونه نهايي انتخاب شدند. در اين تحقيق محقق از 2 پرسشنامه، و برای پایایی نیز از ضریب آلفای کرونباخ به شرح: پرسشنامه مدیریت‌ریسک با پایایی 74/0 و پرسشنامه مدیریت‌بحران با پایایی 89/0 استفاده گردید. پرسشنامه‌های مورد استفاد از نظر روايي مورد تائيد قرار گرفتند، معهذا از نظر استاد محترم راهنما براي روايي صوري استفاده گرديد. وضعيت توزيع متغيرها با استفاده از آزمون کولوموگروف و اسميرنف بررسي که همه آن¬ها نرمال بودند. اطلاعات حاصل از پرسشنامه¬ها با استفاده از آزمون تحليل مسير تحليل انجام شد و نتایج حاکی از آن است که تنها بعد برنامه‌ریزی واکنش به ریسک و مدیریت‌بحران پروژه‌های بزرگ مقیاس (برج‌های مسکونی) رابطه معناداری ندارد و دیگر ابعاد مدیریت‌ریسک بر مدیریت‌بحران پروژه‌های بزرگ مقیاس (برج‌های مسکونی) رابطه معناداری دارند.
کلمات کلیدی : مدیریت ریسک – مدیریت بحران- پروژههای بزرگ مقیاس – معادلات ساختاری