ارائه شاخص‌های حمل‌ونقل درون دانشگاهی با محوریت توسعه پایدار (مطالعه موردی: مسیر سبز دانشگاه فردوسی)

سید یاسر بنی‌هاشمی¹ علی بلوری بزاز² محمدمهدی مخملباف³

1) 1- استادیار و عضو هیئت‌علمی، دانشگاه فردوسی مشهد-
2) 2- دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت ساخت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تیران-
3) کارشناس ارشد راه و ترابری ، دانشگاه صنعتی امیرکبیر-

محل انتشار : کنفرانس بین المللی عمران، معماری، توسعه و بازآفرینی زیرساخت های شهری در ایران(icdu.ir)
چکیده :
حمل‌ونقل درون دانشگاهی یکی از چالش‌های اساسی در دانشگاه‌های با مساحت زیاد است. که سالانه علاوه بر هزینه‌های اقتصادی هزینه‌های زیست‌محیطی و اجتماعی نیز بر دوش ذینفعان خود تحمیل کرده است. در این مقاله با الگو گیری از شاخص‌های حمل‌ونقل پایدار در شهرهای داخل و خارج کشور سعی شده است تا شاخص‌های متناسب با ویژگی‌های خاص حمل‌ونقل درون دانشگاهی انتخاب شود. رویکرد توسعه پایدار در این مطالعه انتخاب‌شده است با تمامیِ هزینه‌های اقتصادی، اجتماعی و زیست‌محیطی را موردبررسی قرار گیرد. روش تحقیق در این پژوهش ابتدا مطالعات کتابخانه‌ای و اسنادی است و با استفاده ازنظر خبرگان و تحلیل سلسله مراتبی شاخص‌ها و سنج‌های مربوط به حمل‌ونقل درون دانشگاهی تعریف و میزان اهمیت هریک مشخص‌شده است. خروجی این مقاله می‌تواند ابزاری بسیار مناسب جهت ارزیابی طرح‌های حمل‌ونقلی درون دانشگاهی باشد.
کلمات کلیدی : حمل‌ونقل درون دانشگاهی توسعه پایدار شاخص ارزیابی