بررسي روند تغيير الگوي خانه به‌سمت يكسان‌سازي و جهاني‌سازي فضاهاي زيستي و تأثير بلندمرتبه‌سازيِ مسكوني بر تشديد آن
بررسي روند تغيير الگوي خانه به‌سمت يكسان‌سازي و جهاني‌سازي فضاهاي زيستي و تأثير بلندمرتبه‌سازيِ مسكوني بر تشديد آن
محمد منصور فلامكي1 محمد امين طاهري2
1) عضو هيئت علمي معماري دانشگاه تهران
2) كارشناس ارشد معماري دانشگاه آزاد اسلامي
محل انتشار :
هفتمین کنفرانس بین المللی مهندسی عمران، معماری و محیط زیست - برلین(berlin-conf.com)
چکیده :
محيط‌هاي مسكوني در ايران طي ساليان اخير تغييرات عمده‌اي را به خود ديده‌اند كه تحول در سازمان‌دهي فضايي منجر به حذف و اضافه شدن كاربري‌هاي مختلف در خانه شده است. عوامل بسياري از قبيل تاثيرات بافت شهري بر ساختارِ خانه، تكنولوژي ساخت و تغيير مباني فكري معماري، در درجات مختلف بر اين دگرگوني اثر بخش بوده‌اند اما بلند مرتبه سازي از جمله عواملي بوده است كه بر تسريع جهاني سازي فضاهاي خانه و از ميان رفتن فضاهاي محلي نقشي به سزا ايفا كرده است؛ بدان معنا كه الگوي غربي مدرن به شكل يك نمونه در جاي جاي جهان به شكل آپارتمان‌هاي شبيه به هم تكرار شده و اين نگاه صنعتي به مقوله سكونت سبب تغيير سبك زندگي ميان مردمانِ نه تنها ايران، بلكه مشرق زمين شده است.
کلمات کلیدی :
مسكن بلندمرتبه
نظام فضايي زيستي
مسكن شهري
فضاي جهاني
يكسان‌سازيِ الگوي زيستي