معلمی و شیوه های آموزش در قرآن کریم

محسن پورمحمد¹ حمید کوهپیما²

1) استادیار ؛ عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی گیلان
2) دانش آموخته دانشگاه قرآن و حدیث

محل انتشار : دومین کنفرانس علمی پژوهشی روانشناسی، مشاوره، علوم تربیتی و علوم اجتماعی موناکو(pcesconf.com)
چکیده :
«تعلیم» و«آموزش» در قرآن کریم فوق العاده مهم است چراکه مقدمه و لازمه پرورش است. اهمیت آموزش تا بدان حد است که خدای متعال سِمَت معلمی را به خود نسبت داده در قدم بعدی این انبیاء الهی هستندکه معلمان بشریت هستند. ازجمله شیوه های آموزش براساس قرآن کریم عبارتند از: شیوه های چهره به چهره، آموزش جمعی وگروهی، گفتاری محض تا عملی.آموزش از طریق نفوذ در دل، آموزش از طریق بکار گیری عقل و اندیشه، شيوه مناظره ومجادله، شيوه آسان‏گيرى،رحمت ومهربانى،تشويق و بشارت، انذاربه فرجام سوء دنيوى و اخروى، خطاب به تمام ابعاد وجودى مثل فطرت، دل وعقل، آزادمنشى و پرهيز از تقليد وخرافه پرستى، برخورد متناسب با روحيات اقشار مختلف مخاطبان،تكليف به قدرتوان،پيشگيرى از تهمت‏ها، استفاده ازمثل‏ها وحكمت‏ها، يادآورى نعمات‏ الهى،يادآورى تاریخ پيشينيان به منظور تشويق وعبرت آموزى، اصرار بر همراهى قول و فعل، پرهيز از نفاق، تكرار جمله يا آيه، طرح پرسش‏هاى پیاپى، حفظ عزت و كرامت انسانى، وعظ و اندرز خیرخواهانه از شیوه هایی است که در قرآن کریم به کار رفته است. ویژگیهای محتوای آموزشی بر اساس قرآن کریم عبارتنداز: حق بودن؛ ترديد بردار نبودن؛ متين و مبين بودن؛ جامع و كامل بودن، قابليت استدلال؛ مطابقت با فطرت؛ پاسخ به نيازها و احساسات.که دراین نوشتار به اجمال بدان پرداخته می شود.
کلمات کلیدی : تعلیم تبلیغ انذار تبشیر معلم الهیات قرآن روش تعلیم