بررسی علل و راهکارهای توانمند سازی سکونتگاه های غیررسمی شهر تیریز (منطقه پارک بزرگ تبریز)

فائزه بهادری¹

1) دانشجوی کارشناسی ارشد معماری،مهندسی معماری ،دانشگاه محقق اردبیلی ،اردبیل ، ایران _

محل انتشار : هفتمین کنگره سالانه بین المللی عمران، معماری و توسعه شهری(7icsau.com)
چکیده :
رشد شتابان شهرنشینی ایران همراه با مهاجرت روستاییان به شهرها باعث به وجود آمدن حاشیه نشینی بصورت گسترده شده است. نخستین مبدأ مهاجران روستایی و شهرهای کوچک، به این مناطق میباشد. شهرتبریز به عنوان مرکز استان آذربایجان شرقی در سال های اخیر با رشد شدید حاشیه نشینی مواجه بوده است. هدف اين پژوهش بررسی جامعه شناختی عوامل مؤثر حاشیه نشینی منطقه پارک بزرگ تبریز و ارائه راهکارهای مناسب برای توانمندسازی آنها میباشد و روش تحقیق توصیفی_تحلیلی است. پرسشنامه هایی در منطقه پارک بزرگ به صورت تصادفي در بين ساكنان حاشيه نشین شهر توزیع گردید. داده ها توسط نرم افزار Spss و Excel تحليل شده اند . نتايج نشان میدهد، از دلايل مهم حاشيه نشيني منطقه پارک بزرگ تبریز، بيكاري، درآمد كم، پايين بودن اجاره بهاي مسكن در آن منطقه و مهاجرت بی رویه از شهرهای كوچك اطراف و روستاهاي استان میباشد، كه ناشي از عوامل اقتصادي جاذبه هاي اقتصادي شهر تبريز و دافعه هاي اقتصادي شهرها و روستاهاي اطراف و دافعه هاي اجتماعي – فرهنگي در محل سكونت قبلي بوده است. و اين امر موجب بروز انواع ناهنجاری های شهري ،اشتغال افراد حاشيه نشين در مشاغل كاذب، وجود ساخت و سازهاي غير مجاز، افزايش جرم و جنايت، اثرات نامطلوب فرهنگي، اجتماعي، اقتصادي و بهداشتی ،آلودگي محيط زيست شهري و غيره شده است . لذا هدف از این پژوهش بررسی علل حاشیه نشینی منطقه پارک بزرگ و بررسی راهکار های موثر بر توانمندی این مناطق میباشد.
کلمات کلیدی : مهاجرت حاشیه نشينی توانمندسازی منطقه پارک بزرگ شهر تبریز