معیارهای بهینه شدن انرژی در ساختمان‌های سبز بلندمرتبه

فرانک ابراهیم زاده¹ هاشم شریعتمدار²

1) انشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران
2) استاد، گروه عمران، دانشکده مهندسی، دانشگاه فردوسی مشهد،ایران د

محل انتشار : هفتمین کنگره سالانه بین المللی عمران، معماری و توسعه شهری(7icsau.com)
چکیده :
ساختمان سبز، از جمله جریان‌های نوین معماری در عصر حاضر است که در پاسخ به افزایش بی‌رویه استفاده از منابع انرژی و لزوم حفظ این منابع برای نسل‌های آینده مطرح می‌شود و کاهش تأثیرات مخرب زیست‌محیطی و سلامت و آسایش ساکنان را به همراه دارد. طراحی صحیح و کارآمد ساختمان‌ها مبنی بر معیارهای بهینه‌سازی مصرف انرژی، راهکاری جهت دستیابی به هدف سبزسازی ساختمان‌ها است. در این خصوص با هدف ارائه چارچوبی نظام‌مند و کاربردی از معیارهای طراحی معماری در بهینه‌سازی مصرف انرژی، منابع مختلفی به روش توصیفی-تحلیلی مطالعه، بررسی و ارزیابی شدند. با استخراج معیارها شش گروه‌بندی کلی با عناوین شکل ساختمان، ویژگی‌های نزدیک ساختمان، پوشش خارجی ساختمان و معماری داخلی ساختمان ارائه شد. بر مبنای استفاده از انرژی‌های طبیعی و تجدیدپذیر نور خورشید و باد جهت گرمایش و سرمایش ساختمان و کاهش استفاده از سوخت‌های فسیلی و انتشار گازهای گلخانه‌ای، معیارهای کاربردی طراحی معماری به تفکیک در شش گروه‌بندی تقسیم‌بندی شدند. بر اساس نتایج به دست آمده به‌کارگیری صحیح این معیارها طبق چارچوب ارائه شده که در این میان می‌توان به نسبت سطح با تأثیرگذاری بر شکل ساختمان در حیطه کاهش اتلاف انرژی، سایبان‌ها و پیش‌آمدگی‌ها به عنوان ابزاری در جهت کنترل بهره‌وری انرژی، پنجره‌ها به عنوان بغرنج‌ترین مسائل ساختمان و جانمایی و تناسبات فضاهای داخلی به منظور حداکثر کارایی در طراحی ساختمان سبز اشاره کرد، امری ضروری در بهینه‌سازی انرژی در ساختمان‌های سبز است.
کلمات کلیدی : ساختمان سبز LEED بهینه‌سازی انرژی انرژی غیر فعال خورشیدی تهویه طبیعی