مروری بر درمان ADHD

نیلوفر میکائیلی¹ علی جباری قوزلوجه² زهرا مهدیزادگان³

1) عضو هیئت علمی دانشگاه محقق اردبیلی
2) دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه محقق اردبیل
3) دانشجوی کارشناسی ارشد مشاوره خانواده، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تبریز

محل انتشار : اولین همایش ملی روانشناسی بالینی کودک و نوجوان(cpcauma.ir)
چکیده :
اختلال نقص توجهی – بیش فعالی، شایعترین اختلال عصبی - رفتاری است که در مراجعان درمانگاه های روانپزشکی کودک و نوجوان مشاهده می شود و زمانی این اختلال بیماری دوران کودکی محسوب می شود که بر دوره ی بزرگسالی تاثیر منفی بگذارد و اشاره به افرادی دارد که سطحی از بی توجهی - بیش فعالی یا تکانشگری را در بعضی موقعیت های اجتماعی دارند. تعداد زیادی از کودکان مبتلا به این اختلال ، در طول زندگیشان اثراتی از مهارگسیختگی ، تکانشگری ، بهم ریختگی ، بی توجهی بی ثباتی هیجانی و اختلالات خلقی و اضطراب را تجربه می کنند ، بررسی ها حاکی از آن است که در پنجاه تا شصت درصد موارد علایم این اختلال تا دوران کودکی باقی می ماند. اختلال نقص توجه/ بیش فعالی به عنوان یکی از رایج ترین اختلالات دوران کودکی می تواند پیامدهای زیان باری در زندگی اجتماعی و فردی مبتلایان داشته باشد؛ لذا درمان آن مورد توجه است. علاوه بر مداخلات دارویی، مداخلات روانشناختی نیز در بهبود این اختلال مطرح شده است. تلاش ما در این مقاله بر آن بوده است که گوشه ای از درمان های رایج و مطرح در این اختلال را بیان کنیم.
کلمات کلیدی : اختلال نقص توجه – بیش فعالی اختلالات دوران کودکی درمان