بررسی نقش اضطراب اجتماعی در پیش بینی خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان

پردیس نیک مهر¹ حانیه قربانی² علی سلمانی³

1) کارشناسی ارشد روانشناسي بالینی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق، اردبیل، ایران. آدرس پست الکترونیک نویسنده :
2) کارشناسی ارشد روانشناسي بالینی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق، اردبیل، ایران. آدرس پست الکترونیک نویسنده:
3) کارشناسی ارشد روانشناسي بالینی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق، اردبیل، ایران. آدرس پست الکترونیک نویسنده:

محل انتشار : اولین همایش ملی روانشناسی بالینی کودک و نوجوان(cpcauma.ir)
چکیده :
هدف پژوهش حاضر بررسی نقش اضطراب اجتماعی در پیش بینی خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوره دوم شهرستان زنجان بود. روش پژوهش توصیفی - همبستگی بود و جامعه آماری آن شامل کلیه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوره دوم بود که در سال 1399 مشغول تحصیل بودند و حجم نمونه به تعداد 70 نفر به صورت نمونه¬گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی شرر و پرسشنامه اضطراب اجتماعی نوجوانان استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیری استفاده شد. نتایج نشان داد که بین اضطراب اجتماعی (563/0-=R) با خودکارآمدی تحصیلی رابطه منفی و معنی داری وجود دارد (01/0>P). همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که متغیر پیش بین (مستقل) اضطراب اجتماعی توان پیش بینی (متغیر ملاک) خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان را دارد. به طور خلاصه از نتایج این پژوهش می توان استنباط کرد که اضطراب اجتماعی با خودکارآمدی تحصیلی رابطه معناداری دارد.
کلمات کلیدی : اضطراب اجتماعی خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان.