نقش موسیقی در بهبود ارتباط کودکان دارای اختلال اتیسم

فاطمه انصاری صیقلانی¹ محمد نریمانی²

1) دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل -
2) استاد ممتاز گروه روان شناسي، دانشگاه محقق اردبیلي،

محل انتشار : اولین همایش ملی روانشناسی بالینی کودک و نوجوان(cpcauma.ir)
چکیده :
اختلال طیف اوتیسم با مشخصه رفتاری تعامل اجتماعی و کمبود ارتباطات، رفتار تکراری و کلیشه ای، اجباری و فهرستی از اختلالات همراه نیز از ویژگی های افراد مبتلا به اوتیسم هستند. اتیسم در سه سال زندگی اول قابل شناسایی می باشد. اما علت اصلی آن ناشناخته باقی مانده است. اما اعتقاد بر این است که این اختلال با عوامل ژنتیکی در ارتباط باشد. به عنوان مثال اختلال های فیزیولوژیکی یا سیستم عصبی مرکزی ممکن است از مشکلات اختلال اتیسم باشد. اطلاعات اپیدمیولوژیک در سراسر جهان میزان شیوع آن را یک در هر 54 تولد (بر اساس جدیدترین آمار مراکز کنترل و پیشگیری بیماری ایالات متحده CDC) تخمین می زنند که در مردان بیشتر از زنان دیده می شود. موسيقي از قديم به عنوان ابزاري در جهت ايجاد شور و انگيزه و همين طور به عنوان ابزار درمانی به كار مي رفته است. مصريان از موسيقي براي درمان استفاده مي كردند، همين طور آثار به جاي مانده حاكي از اين است كه ايرانيان از صداي عود براي معالجه بسياري از بيماران استفاده مي كردند، با توجه به انچه که گفته شد، هدف پژوهش حاضر نقش موسیقی در بهبود ارتباط کودکان دارای اختلال اتیسم می باشد.
کلمات کلیدی : موسیقی ارتباط اتیسم