رابطه طرحواره هاي ناسازگار اوليه و جهت گيري مذهبي با سازگاري زناشويي

رسول شاکری¹ محمود جاجرمی²

1) نویسنده مسؤول ،دانش آموخته کارشناسی ارشد مشاوره خانواده دانشگاه آزاد اسلامی واحد
2) استادیار مشاوره دانشگاه آزاد اسلامی واحد

محل انتشار : دومین همایش ملی آسیب شناسی روانی(asruma.ir)
چکیده :
هدف از تحقیق حاضر بررسی رابطه طرحواره هاي ناسازگار اوليه و جهت گيري مذهبي با سازگاري زناشويي زوجين فرهنگي شهرستان مانه و سملقان بود. طرح پژوهش حاضر از نوع همبستگي و جامعه آماري، كليه¬ي زوجين فرهنگي آموزش¬و¬پرورش شهرستان مانه¬و¬سملقان بودند كه از بين آنها 130 زوج به روش نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب شدند. جمع‏آوری داده‏ها با استفاده از فرم كوتاه پرسشنامه¬ی طرحواره هاي ناسازگار اوليه يانگ(2005)، جهت گيري مذهبي آلپورت(فگین، 1963) و مقياس سازگاري زناشويي اسپاينر(1976)صورت گرفت. داده‏ها با استفاده از ضريب همبستگي پيرسون، تحليل رگرسيون گام به گام و آزمون t گروه ههاي مستقل تحليل شد. يافته ها نشان داد که بين طرحواره هاي بیگانگی اجتماعی، نقص/ شرم، خود انضباطی ناکافی،اطاعت، معیارهای سرسختانه و بازداری هیجانی با سازگاری زناشویی رابطه منفی معنادار وجود دارد. بیشترین همبستگی میان بازداری هیجانی و سازگاری زناشویی بود. سایر طرحواره های ناسازگار اولیه رابطه معناداری با سازگاری زناشویی نداشتند. رابطه جهت گيري مذهبي و سازگاري زناشويي نیز معنادار بود. رگرسیون گام به گام نیز گویای آن بود که در بهترین مدل پیش بینی جهت گیری مذهبی، طرحواره های وابستگی/ شکست، بیگانگی اجتماعی، نقص/ شرم، از خود گذشتگی و خود انضباطی ناکافی/ اطاعت قادر به پیش بینی سازگاری زناشویی بوده و 14 درصد از واریانس سازگاری زناشویی را تبیین می کنند. سایر نتایج نشان داد که بين زنان و مردان در طرحواره هاي ناسازگار اوليه، جهت گيري مذهبي و سازگاري زناشويي تفاوت معناداری وجود ندارد.
کلمات کلیدی : سازگاري زناشويي طرحواره هاي ناسازگار اوليه جهت گيري مذهبي زوجین فرهنگی.