اثربخشی طرحواره درمانی بر میزان افسردگی و اضطراب: یک مطالعه سیستماتیک

فرزین باقری شیخانگفشه¹ دانیال علیزاده² گلفام پیرعباسی³ مصطفی نعیمی⁴

1) دانشجوی دکترای تخصصی روانشناسی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
2) کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد لاهیجان، لاهیجان، ایران
3) کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران
4) کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران

محل انتشار : اولین همایش ملی رواندرمانی ایران(psthir.ir)
چکیده :
طرحواره درمانی یک سیستم جدید روان درمانی را بنا می¬نهد. این درمان به ویژه، براي بیمارانی مناسب است که به اختلال-هاي روانی دیرپا و گستردهاي مبتلا و نسبت به درمان¬هاي روان¬شناختی مقاوم هستند. در همین راستا، پژوهش مروری حاضر با هدف بررسی اثربخشی طرحواره درمانی بر میزان افسردگی و اضطراب انجام شد. در این مطالعه مروری نظام¬مند با جستجو توسط واژگان کلیدی رواندرمانی، طرحواره درمانی، اضطراب، افسردگی، استرس و اختلات روانشناختی در عنوان و چکیده مقالات منتشر شده در پایگاه¬های Google Scholar، PubMed، Scopus، SID، Magiran، Noormags و ScienceDirect مورد جستجو قرار گرفت. معیار اصلی جهت ورود، مقالات چاپی تمام متن فارسی و انگلیسی مرتبط طی سال¬های 1391 تا 1399 بود. از چک لیست PRISMA برای بررسی و کنترل کیفیت مقالات استفاده شد. یافته¬های بدست آمده حاکی از تأثیر طرحواره درمانی بر کاهش اضطراب و افسردگی در گروه درمانی بود. همچنین بررسی¬های بیشتر مشخص کرد شاخص‌های اضطراب و افسردگی پس از مداخله درمانی به شیوه‌ طرحواره درمانی در دوره پیگیری به طور معنی¬داری کاهش یافتند. از سویی دیگر، طرحواره¬درمانی در کنار سایر درمان¬های شناختی و رفتاری کمک قابل توجهی به کاهش اختلالات روانشناختی می¬کند.
کلمات کلیدی : رواندرمانی طرحواره درمانی اضطراب افسردگی استرس