بررسی توان ژئوتوریستی شهرستان سرعین (مطالعه موردی: روستاهای آلوارس، کنزق، آتشگاه)

صیاد اصغری سراسکانرود¹ بهروز نظافت تکله² امیرحسام پاسبان³

1) دانشیار گروه جغرافیای طبیعی
2) دانش آموخته کارشناسی ارشد،رشته ژئومورفولوژی
3) دانش آموخته کارشناسی ارشد،رشته ژئومورفولوژی

محل انتشار : tourism2021.ir(tourism2021.ir)
چکیده :
ژئوتوریسم ترکیبی از دو واژه زمین و گردشگر است و به گردشگری گفته می‌شود که دارای جاذبه‌های زمین‌شناسی، مورفولوژیکی و فرهنگی است. استفاده بهینه از جاذبه‌های مناطق مورد مطالعه مستلزم شناخت از جنبه‌های مختلف است. محدوده‌های مورد مطالعه این تحقیق مناطق ژئوتوریستی آوارس، کنزق و آتشگاه در شهرستان سرعین می‌باشند. هدف از این پژوهش ارزیابی توان ژئوتوریستی مناطق گردشگری مورد مطالعه می‌باشد. روش این تحقیق از نوع توصیفی، تحلیلی و مقایسه‌ای می‌باشد که در این تحقیق از مدل هادزیک جهت ارزیابی توان ژ‌ئوتوریستی استفاده شده است. ارزش و اهمیت مناطق ژئوتوریستی در روش هادزیک به وسیله سه شاخص ارزش علمی، ارزش‌های مازاد و میزان آسیب‌پذیری مناطق برآورد می‌شود در مدل هادزیک با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی ساده و فرمول حجم نمونه کوکران تعداد کارشناس و گردشگر مشخص شده است که از پرسش‌نامه از 23 بازدیدکننده و 11 کارشناس جهت ارزیابی توان ژئوتوریستی منطقه مورد مطالعه استفاده گردید. نتایج حاصل نشان می‌دهد که توان ژئوتوریستی مناطق کنزق برابر 22/34، آتشگاه برابر 44/21، و آلوارس 55/53 می‌‍‌‌‌باشد که توان ژئوتوریستی کنزق و آتشگاه متوسط و تفاوت زیادی با همدیگر ندارند ولی منطقه آلوارس دارای توان ژئوتوریستی خوبی است. در نهایت منطقه گردشگری آلوارس دارای توان ژئوتوریستی بالاتری می‌باشد.
کلمات کلیدی : ژئوتوریسم مدل دینامیکی شهرستان سرعین