بهره گیری و استفاده از عنصر نمادین نور در معماری و بررسی تاثیر آن روی انسان

ندامیرزاخان خمسه¹

1) دانشجوی کارشناسی ارشدمهندسی معماری دانشگاه غیرانتفاعی ارم واحد شیراز ایران

محل انتشار : سومین کنگره بین المللی مهندسی، فناوری و نوآوری(eticong.com/3rd)
چکیده :
در این مقاله به نور به عنوان نمادی از وجود خداوند که در معماری اسلامی همواره حضوری ذاتی دارد،پرداخته شده است.نور نماد عقل الهی و منشا تمام پاکی ها و نیکی ها است و خارج شدن انسان از تاریکی جهل و تابیده شدن نور معرفت در وجودش همواره یک هدف نهایی می باشد . در اثر تابیده شدن نور الهی به درون کالبد مادی، یعنی جایگاه نفس آدمی است که انسان به رشد و تکامل معنوی می رسد در نتیجه برای نمایش این تمثیل در معماری اغلب بناهای مذهبی ، نور به عنوان عنصری بارز و مستقل از سایر عناصر و مفاهیم به کار رفته در ساختمان به کار گرفته می شود به گونه ای که شعاع های آن به طور واضح در داخل کالبد مادی و تاریک حجم قابل مشاهده است..هدف از انجام این مقاله بررسی نور در معماری می باشد که به روش توصیفی- تحلیلی انجام گرفته و نتایج نشان داده که هر یک از اقلیم ها به تناسب شرایط خود از روش خاصی برای بهره گیری از نور طبیعی استفاده کرده‌اند. روش تحقیق در این پژوهش به لحاظ هدف پژوهشی است کاربردی ، و به لحاظ ماهیتی ، پژوهشی توصیفی - تحلیلی می باشد . برای تجزیه و تحلیل این اطلاعات از روش کمی ، شامل توصیف براساس سرانه فضاها و برنامه فیزیکی و همچنین روش کیفی ، شامل توصیف و تبیین داده ها استفاده شده است . جمع آوری اطلاعات در این پژوهش با استفاده از داده های حاصل از روش های کتابخانه ای انجام شده است .
کلمات کلیدی : نور معماری نمادین انسان نور و انسان نور و معماری