طراحی و ساخت داربست نانوفیبری با کاربرد سلول های بنیادی در آنژیوزنز

فاطمه لطفی¹ مهکامه میرزاخانی² عسل حجت نیا³ زهرا زاغری⁴

1) کارشناسی ارشد مهندسی فناوری نانو
2) پژوهشگر
3) پژوهشگر
4) دکتری تخصصی فیزیولوژی

محل انتشار : سومین کنگره بین المللی مهندسی، فناوری و نوآوری(eticong.com/3rd)
چکیده :
تاندون‌ها بافتی همبند و فیبری هستند که قادر به تحمل نیروهای کششی بالایی می‌باشند. اما زمانی که نیروی متعدد بر آن اعمال شود،دچار آسیب و در نهایت پارگی می‌شوند. برای حل این مشکل روش‌‌های درمانی متفاوتی بکارگرفته می‌شود، اما غالباً بافت‌های التیام یافته با این روش از لحاظ بیوشیمیایی و بیومکانیکی ضعیف بوده و منتج به پارگی مجدد این بافت می‌گردد.لایه اندوتلیال عروقی یکی از بافت های حساس و حیاتی است که در عارضه های قلبی بسیار مهم جلوه می کند.محققان با بکارگیری بیومتریال‌های زیست تخریب‌پذیر و با روش مهندسی بافت به دنبال راهکارهای نوین هستند. برخي ازمشکلاتی که برای داربستهای مهندسی بافت وجود دارد نوع مواد بکار رفته از لحاظ زیست سازگاری ، خون سازگاری و مشکلات طراحی فرایند به منظور ايجاد داربست هايی با شکل های فیزیکی مناسب و نوع ساختار مثل سایز حفرات و بهم پیوستگی آنها برای ماندگاری و چسبندگی و تمایز سلولها و غیره می باشد. بیوپلیمرهای زیست تخریب پذیر می تواننددر شرایط فیزیولوژیک توسط تخریب هیدرولیز شوند.پلی‌کاپرولاکتون یک پلی‌استر خطی است که امروزه به عنوان یکی از بیوپلیمرهای تخریب‌پذیر برای استفاده در داخل بدن تائید شده است و برای کاربردهایی نظیر رهایش دارو، نخ‌های بخیه و نیز در مهندسی بافت مورد استفاده قرار می‌گیرد. اگرچه این ماده بواسطه‌ی ساختار پلی‌استریش می‌تواند هیدرولیز شود اما سرعت تخریب آن در محیط فیزیولوژیک و در مقایسه با ترکیباتی مثل پلی‌لاکتیک اسید بسیار پایین‌تر است و علت آن بلورینگی بالا و آبگریزی این پلیمر می‌باشد از این رو تحقیقات گسترده‌ای برای ساخت کوپلیمر و مخلوط‌های پلیمری پلی‌کاپرولاکتون برای ایجاد ساختاری با قابلیت تخریب قابل تنظیم صورت پذیرفته است.در این مطالعه بکارگیری پلی‌کاپرولاکتون به عنوان یک بیومتریال زیست‌ تخریب‌پذیر و فرآیند الکترواسپینینگ به عنوان روشی نوین در طراحی داربست ارزیابی و مورد بررسی قرار گرفته است.نتایج این بررسی نشان داد که این نوع داربست ها می توانند تمایز سلول های بنیادی مزانشیمی را به سلول های اندوتلیال عروقی هدایت کرده و پایداری ساختار لوله ای را که شاخص توانایی رگ زایی سلول های اندوتلیال است، برای مدت زمان طولانی حفظ کند.
کلمات کلیدی : نانو الیاف داربست بافتی سلول های بنیادی بایومتریال.