تاثیر نوسازی بافت فرسوده شهری بر کاهش ناهنجاریهای رفتاری شهروندان (مطالعه موردی: شهرستان بهارستان)

ناصر عباسی¹ امید مهری² مقصود ابراهیم پور³

1) کارشناسی ارشد عمران گرایش برنامه ریزی حمل و نقل شهری، دانشگاه آزاد واحد شهریار،
2) کارشناسی ارشد عمران گرایش مهندسی حمل و نقل، دانشگاه آزاد واحد تهران مرکز،
3) کارشناسی ارشد شهرسازی گرایش برنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد واحد رباط کریم،

محل انتشار : سومین کنگره بین المللی مهندسی، فناوری و نوآوری(eticong.com/3rd)
چکیده :
نوسازی و بهسازی بافت های فرسوده در کشور را میتوان به عنوان یکی از مهمترین مباحث اصلی شهرسازی چه در عرصه آکادمیک و چه در عرصه اجرایی برشمرد. مشکلات مختلفی که بر اثر ناکارآمد شدن بافت های شهری بر شهروندان و شهر تحمیل میشود بیش از پیش نیاز به توجه داشته و نیازمند یک عزم ملی به منظور رفع این معضل بزرگ دارد. یکی از مناطقی که به عنوان نمونه ای از شهرستانهای جدید التاسیس با این مشکلات دست و پنجه نرم میکند، شهرستان بهارستان در استان تهران می باشد. وجود قطعات مسکونی کوچک و گاهاّ چند طبقه، بناهای فاقد استحکامات اولیه در ساختمان سازی، معابر کم عرص و عمر متوسط بالای 30 سال برای چنین بناهایی و تراکم جمعیتی در بافت های فرسوده، از مشکلات اصلی این شهرستان می باشد. پژوهش حاضر از نوع توصیفی – تحلیلی و پیمایشی است که پس از تحقیقات میدانی، مصاحبه و تکمیل پرسشنامه، در تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزار SPSS جهت وزن دهی استفاده شده است. نتایج حاصل از مدل رگرسیونی بافت فرسوده بیانگر این مطلب بود که متغیرهای سالهای سکونت، عمر ساختمان و سطح تحصیلات به ترتیب الویت بیشترین سهم را در نوسانات و میزان فرسودگی بافت منطقه مطالعاتی دارند. همچنین نتایج حاصل از امکان سنجی و نظرسنجی نیز نشان داد، راهکارهای عملیاتی تجمیع زمین و اختصاص تسهیلات و تشویقات جهت نوسازی واحدهای فرسوده، به جذب مشارکت شهروندان و در عین حال به بهبود مدیریت بحران در این بافت ها خواهد انجامید.
کلمات کلیدی : نوسازی بافت فرسوده ناهنجاریهای رفتاری شهرستان بهارستان