تاثیر پرایمینگ و فرسودگی بر روی صفات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی بذر لوبیا رقم صدری Phaseolus Vulgaris (L.)
تاثیر پرایمینگ و فرسودگی بر روی صفات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی بذر لوبیا رقم صدری Phaseolus Vulgaris (L.)
طیبه سعادت1 محمد صدقی2
1) دانشجوی دکترا کشاورزی گرایش اکولوزی دانشگاه محقق اردبیل t.saadat2020@gmali .com
2) استاد گروه زراعت دانشکده کشاورزی دانشگاه محقق اردبیلی
محل انتشار :
دومین کنفرانس ملی مدیریت سبز پسماند(gmbtuma.ir/2nd)
چکیده :
به منظور بررسی اثر پرایمینگ و فرسودگی (پیری تسریع شده) بر روی صفات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گیاه لوبیا آزمایشی در محیط کاغذ صافی، بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 تکرار در دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1399اجرا گردید. تیمارها شامل فرسودگی (شاهد بدون فرسودگی، 88 و 78 درصد جوانه¬زنی) و پرایمینگ (شاهد، هیدرو پرایمینگ، پرایمینگ با جیبرلین و اسید سالیسیلیک) بود. در این آزمایش جهت بررسی اثر پتانسیل آب بر روند جذب آب به وسیله بذر لوبیا از آب مقطر به عنوان آب با پتانسیل صفر استفاده شد. اندازه‌گیری وزن بذرهای تیمارشده هر 15 دقیقه، 45 دقیقه، 1:30 دقیقه و... به مدت 24 ساعت در دمای 25 درجه‌ی سانتی‌گراد ادامه یافت. نتایج نشان داد که فرسودگی ميانگين مدت زمان جوانه‌زنی، سرعت جوانه‌زنی، ضریب جوانه‌زنی، شاخص وزنی بنیه گیاهچه، شاخص طولی بنیه گیاهچه، طول گیاهچه و فیتین و جذب آب بذر را کاهش و سرعت جوانه‌زنی روزانه و ضریب آلومتری را افزایش داد. ولی پرایمینگ سبب کاهش تاثیر فرسودگی و بهبود صفات گردید. در کل، استفاده از پیش تیمار جیبرلین موجب تقویت فیزیولوژیکی بذرهای ضعیف لوبیا شد و از این تیمار می¬توان جهت افزایش بنیه بذرهای ضعیف استفاده کرد.
کلمات کلیدی :
اسیدسالیسیلیک
پرایمینگ
جیبرلین جذب آب و فرسودگی.