مروری بر ارزیابی چرخه عمر بتن ژئوپلیمری جهت دستیابی به توسعه پایدار

مسعود نبي جاويد¹ علیرضا اسپرهم² بهرام ملك محمدي³

1) دانشجوی دکتری مهندسی سیستمهای انرژی _انرژی ومحیط زیست ، گروه مهندسی محیط زیست، دانشگاه تهران، ايران -
2) دانشجوی دکتری مهندسی سیستمهای انرژی _انرژی ومحیط زیست ، گروه مهندسی محیط زیست، دانشگاه تهران، ايران -
3) دانشیارگروه مهندسی محیط زیست،دانشکده محیط زیست ، دانشگاه تهران، ايران -

محل انتشار : دومین کنفرانس ملی مدیریت سبز پسماند(gmbtuma.ir/2nd)
چکیده :
بتن به علت دارا بودن ویژگیهای خاص، پرمصرفترین ماده در صنعت ساخت و ساز بعد از آب است. اما فرآیند تولید سیمان پرتلند معایب عمده زیست محیطی به دنبال دارد که این مورد 8 درصداز انتشار CO2 جهانی (4 میلیارد تن در سال) را تشکیل می دهد. از این رو نیاز به استفاده از یک جایگزین برای سیمان پرتلند ضروری به نظر می رسد. در سالهای اخیر ژئوپلیمر به عنوان یک عامل سیمانی جدید و دوستدار محیط زیست، جهت جایگزینی برای سیمان پرتلند مطرح شده است. كاربرد خاکستر سوخت پودر شده PFA ، حاصله از نیروگاههای تولید برق با زغال سنگ، برای جایگزینی سیمان پرتلند معمولی OPC کاملا رایج گردیده است. کمی سازی فواید زیست محیطی استفاده از این مواد دشوار می باشد. می توان از روش ارزیابی چرخه عمر LCA که توسط سری های ISO14040 به صورت بین المللی استاندارد شده است، برای تعیین کمیت تأثیرات زیست محیطی محصولات و فرآیندها استفاده کرد. در این مقاله استفاده از روش LCA برای مقایسه تأثیر زیست محیطی محصولات بتنی پیش ساخته OPC با محصولات بتنی پیش ساخته PFA بیان شده است. چهار مرحله LCA به تفصیل بیان شده و نتایج تعیین مواد به عنوان محصول جانبی یا پسماندمورد بحث قرار گرفته است. مروری بر سایر مطالعات LCA که جهت کاربردهای زیست محیطی انجام گرفته نیز ارائه شده است تا مشخص شود کدام روش ارزیابی پیامد(Impact Assessment) بیشتر استفاده می شود.
کلمات کلیدی : روش ارزیابی چرخه عمر LCA انتشار CO2 بتن ژئوپلیمری ارزیابی پیامد