مطالعه ای بر پدیده خودترمیمی در زمینه ی چوب بعنوان مصالح سبز

جواد کاظمی راد¹

1) دانشجوی دکتری مهندسی صنایع چوب و فرآورده های لیگنوسلولزی، تربیت مدرس تهران، ایران

محل انتشار : دومین کنفرانس ملی مدیریت سبز پسماند(gmbtuma.ir/2nd)
چکیده :
طی سالهای اخیر به دلیل اثراتی که تولید مصالح ساختمانی مانند سیمان بر محیط زیست میگذارد و تغییرات اقلیمی ناشی از گازهای گلخانه ای استفاده از چوب به عنوان ماده اولیه تجدیدپذیر ساختمانی و سازه ای در کشورهای مختلف افزایش یافته است. جهت کاهش فشار ناشی از تقاضا برمنابع طبیعی جنگلی، افزایش دوام محصولات چوبی ضرورت میابد. یکی از روشهای حفاظت چوب در برابر عوامل مخرب طبیعی (هوازدگی و تغییرات ابعادی ناشی از جذب رطوبت و ..) استفاده از مواد پوششی مختلف است. با توجه به امکان تخریب مکانیکی مواد پوششی در اثر صدمات، باید بر روی پوشش ترمیم صورت بگیرد که خود مشمول صرف هزینه و وقت است. این مطالعه با معرفی رویکرد خودترمیمی بعنوان روشی نوین در صنایع مختلف و نحوه عملکرد روش های آن تشریح شده است و تحقیقات مختلف در این زمینه با هدف ارتباط خودترمیمی و چوب بررسی میشوند. تحقیقات، استفاده از مواد ترمیم شونده را بصورت ترکیب با مواد پوششی و یا به حالت میکروکپسوله گزارش کرده اند. نتیجه پژوهش ها نشان میدهد که مفهوم خودترمیم شوندگی در چوب بصورت استفاده از ترکیبات بر روی چوب قابل ارزیابی و مطرح شدن است. تاکنون گزارشی مبنی بر ایجاد عملکرد خود ترمیمی در بافت چوب انجام نشده است.
کلمات کلیدی : خودترمیم شوندگی چوب مواد پوششی