کاربرد مفهوم اکسرژی در ساختمان¬های انرژی خالص صفر

کاربرد مفهوم اکسرژی در ساختمان¬های انرژی خالص صفر

مرتضی آغباشلو1 محمد مهدی احمدی2

1) دانشیار گروه مهندسی مکانیک ماشین‌های کشاورزی دانشگاه تهران
2) فارغ‌التحصیل دکتری دانشگاه تهران، گروه مهندسی ماشین‌های کشاورزی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران

محل انتشار : دومین کنفرانس ملی مدیریت سبز پسماند(gmbtuma.ir/2nd)
چکیده :
در سال های اخیر، مفهوم انرژی خالص صفر باهدف کاهش مصرف انرژی و توسعه سامانه¬های تجدیدپذیر در محل برای دستیابی به تعادل سالانه انرژی، محبوبیت فزاینده ای را در سطوح مختلف ساختمان ها و جوامع به دست آورده است. اما علی رغم مطالعات گسترده در این حوزه، هنوز رویکرد جامعی ارائه نشده است تا بتواند پاسخگوی همه ملاحظات فنی، اقتصادی و زیست محیطی مرتبط با ساختمان های انرژی خالص صفر باشد؛ لذا در پژوهش حاضر، سه تعریف خالص صفر به نام های اکسرژی اقتصادی خالص صفر ، اکسرژی- محیط‌زیست خالص صفر و اکسرژی توسعه یافته خالص صفر ارائه شده است تا بدین وسیله بینش های به‌دست‌آمده از تعاریف قبلی برای توسعه مناسب ترین پیکربندی تکمیل گردد. این رویکردها به همراه رویکرد اکسرژی خالص صفر در یک ساختمان انرژی کارا با تغییر پارامترهای حامل های انرژی تجدیدپذیر و شبکه و همچنین اعمال تغییرات الگوی مصرف بار به لحاظ فنی موردمطالعه و ارزیابی قرار گرفتند. نتایج این پژوهش نشان داد که رویکرد اکسرژی خالص به‌تنهایی نمی تواند نواقص رویکردهای موجود را برطرف نماید. همچنین نتایج به‌دست‌آمده با استفاده از روش اکسرژی-محیط‌زیست خالص صفر به دلیل استفاده از دو مفهوم اکسرژی و ارزیابی چرخه حیات سامانه، نتایج جامع تری را نسبت به روش آلایندگی انرژی خالص صفر ارائه می دهد. اما رویکردهای اکسرژی اقتصادی و اکسرژی توسعه یافته خالص صفر، بهترین انعطاف پذیری را به تغییرات پارامترهای شبکه و سامانه تجدیدپذیر و همچنین تغییرات الگوی مصرف بار نشان دادند؛ لذا به‌صورت کلی، روش های پیشنهادی به‌عنوان مکمل تعاریف فعلی انرژی خالص صفر برای کمک به طراحی سامانه های پایدار توصیه می شود.
کلمات کلیدی : ساختمان انرژی خالص صفر اکسرژی اقتصادی اکسرژی-محیط‌زیست اکسرژی توسعه¬یافته