اثر محلول‌پاشی سایکوسل در کاهش اثرات تنش خشکی بر صفات رشدی گیاه جو
اثر محلول‌پاشی سایکوسل در کاهش اثرات تنش خشکی بر صفات رشدی گیاه جو
احمد افکاری1 عبدالعلی خداشناس2
1) استادیار فیزیولوژی گیاهی، واحد کلیبر، دانشگاه آزاد اسلامی کلیبر، ایران
2) 1- دانشجوی کارشناسی ارشد زراعت، واحد کلیبر، دانشگاه آزاد اسلامی، کلیبر، ایران
محل انتشار :
دومین کنفرانس ملی مدیریت سبز پسماند(gmbtuma.ir/2nd)
چکیده :
كاربرد تنظيم كننده‌هاي رشد از روش‌هاي مهم در كاهش آثار سوء تنش خشكي و به دست آوردن ميزان رشد مناسب در شرايط كمبود آب می‌باشد. اين پژوهش به‌منظور تعیین امکان کاهش اثرات تنش خشکی با استفاده از سايكوسل در جو رقم کویر به صورت فاكتوريل در قالب طرح پايه بلوك‌هاي كامل تصادفي در چهار تكرار به اجرا درآمد. تيمارهاي آزمايش شامل سايكوسل با غلظت‌هاي 500 ، 1000 و 1500 میلی‌گرم در لیتر و تنش خشکی در سه سطح بدون قطع آبیاري، قطع آبیاري در مرحله ساقه‌دهی و خوشه‌دهی بود. تنش خشکی و غلظت‌های مختلف سایکوسل بر صفات مورد ارزیابی تأثير معنی‌داري داشتند. همچنین اثر متقابل تنش و سایکوسل بر صفات تعداد سنبله در متر مربع، تعداد دانه در سنبله و عملکرد دانه در سطح احتمال 1% معنی‌دار بود. با افزایش تنش خشکی تمامی صفات مورد ارزیابی کاهش یافت. با این حال، کاربرد سايكوسل موجب افزايش معني‌دار عملکرد و اجزای عملکرد و کاهش ارتفاع بوته در شرايط تنش شد. محلول‌پاشي گياه با غلظت 1500 میلی‌گرم در لیتر سایکوسل موجب تعديل وضعيت گياه در برابر تنش خشكي شد. به نظر می‌رسد برای دستیابی به حداکثر عملکرد دانه رقم کویر در حالت‌های مختلف تنش خشکی، استفاده از 1500 میلی‌گرم در لیتر سایکوسل قابل توصیه باشد.
کلمات کلیدی :
تنش کم‌آبی
تنظيم كننده رشد گیاهی
جو و عملکرد دانه